Wielka Łąka to spora wieś, leżąca przy szosie Toruń - Olsztyn w pobliżu Kowalewa Pomorskiego. Podobnie jak wiele okolicznych miejscowości, ma ona średniowieczny rodowód. Pierwsza wzmianka o czynszowej wsi Lancke - bo taką nazwę nosiła wówczas Wielka Łąka - pochodzi z 1415 roku. Podczas wojny trzynastoletniej w latach 1454–1466 osada została zniszczona i spalona. Po II pokoju toruńskim przeszła na własność króla polskiego, który obdarowywał nią zasłużone osoby. I tak, w 1519 roku wieś posiadał Henryk Holzstein, w 1555 roku - wojewoda chełmiński, Stanisław Kostka, a w 1567 roku należała do burmistrza toruńskiego, Jana Strobanda. W XVIII wieku wieś była dzierżawiona przez kasztelana chełmińskiego, Piotra Czapskiego, od 1728 roku - przez Władysława Orłowskiego, a od 1744 roku - przez podkomorzego dworskiego, Jana Rafała Gruszczyńskiego, wdowa po którym, za zgodą królewską przekazała wieś Józefowi Bagniewskiemu. W 1773 roku większą część wsi przejęła generałowa Józefa Jeżewska. W 1801 roku dobra przeszły w drodze sprzedaży w ręce Augustyna Działowskiego, a po nim Julianny Działowskiej. Ostatnimi właścicielami majątku była rodzina Gajewskich.
Przejeżdżając przez Wielką Łąkę warto zatrzymać się, by obejrzeć zabytkowy kościół parafialny p.w. św. Katarzyny i św. Małgorzaty oraz dworek z XIX wieku, otoczony niewielkim parkiem. Pierwszy kościół w tym miejscu został zbudowany zapewne na przełomie XIII i XIV wieku. Został jednak zniszczony w czasie wojen polsko-krzyżackich. Odbudowany w II połowie XV wieku, został w latach 1861-1863 gruntownie przebudowany w stylu neogotyckim z fundacji ówczesnego właściciela wsi. Ksawerego Działowskiego i jego żony.
