W Japonii miałem okazję być tylko raz w 1984 roku i tylko w stolicy - Tokio. Pobyt nie był długi. Trwał jedynie 5 dni, ale dzięki temu, że obowiązki zawodowe nie absorbowały mnie w takim stopniu jak pozostałych członków delegacji, miałem trochę czasu, aby na tyle, na ile to było możliwe, zapoznać się z tą metropolią.
Obecne Tokio powstało w XII wieku jako osada rybacka w pobliżu zamku Edo. Ieyasu Tokugawa - założyciel dynastii shogunów, uczynił z Edo faktyczną stolicę kraju. Pozostawało ono siedzibą dynastii Tokugawa do "Rewolucji Meiji" w XIX wieku. W 1868 roku miasto otrzymało nową nazwę Tokio, co znaczy "wschodnia stolica", i oficjalnie stało się siedzibą cesarza. W końcu XIX wieku, po wielkim pożarze, rozpoczęto przebudowę Tokio. Powstała wówczas zbudowana w stylu zachodnim Ginza i park Ueno, a charakterystyczne drewniane mosty na rzece Sumida zastąpiono konstrukcjami stalowymi. Modernizacja miasta na większą skalę nastąpiła przy okazji budowy dzielnicy rządowej, usytuowanej wokół pałacu cesarskiego. Kolejna przebudowa miała miejsce po wielkim trzęsieniu ziemi, które nawiedziło Tokio w 1923 roku. Zasypano wówczas wiele kanałów miejskich, i przeznaczono je pod ulice lub zabudowę, postawiono wiele gmachów w stylu zachodnim i rozpoczęto budowę metra. W czasie II wojny światowej miasto zostało zniszczone przez bombardowania amerykańskie, w szczególności - przez wielki pożar wywołany nalotem w marcu 1945 roku. Po zakończeniu działań wojennych podjęto odbudowę, a zorganizowane w Tokio w 1964 roku Igrzyska Olimpijskie również wpłynęły na modernizację miasta. W latach następnych nastąpił wyraźny rozrost aglomeracji tokijskiej.
W czasie mojego krótkiego pobytu miałem okazję odwiedzić piękną świątynię Sensoji i otaczającą ją barwną dzielnicę Asakusa, park i świątynię Meiji Shrine, Ruchliwą, ożywioną Ginzę i Shinjuku a także Ueno, Ameyoko i Akihabarę. Obejrzałem również (oczywiście tylko z zewnątrz) pałac cesarski, w pobliżu którego mieścił się nasz hotel.
Największe wrażenie zrobiły na mnie dwie świątynie Sensoji Temple i Meiji Shrine. Sensoji jest najstarszą buddyjską świątynią w Tokio. Jest ona poświęcona Kannon - bogini miłosierdzia. Wedle legendy posąg tej bogini został znaleziony w VII wieku w nurtach rzeki Sumida przez dwóch braci rybaków - Hinokuma Hamanari i Hinokuma Takenari. Pierwsza światynia powstała tu w 645 roku. Pierwszy shogun z dynastii Tokugawa uznał Sensoji za świątynię opiekuńczego bóstwa dla całego klanu Tokugawa. Do światynii prowadzi piękna zewnętrzna brama Kaminarimon ("Brama Grzmotu ") i wewnętrzna - Hozomon ("Brama Skarbca").
Szintoistyczna świątynia Meiji jest stosunkowo nowa. Została otwarta w 1920 roku i jest poświęcona, uznanym za bogów, duchom cesarza Meiji i jego żony, cesarzowej Shoken. Otacza ją piękny, nastrojowy park, będący oazą ciszy i spokoju. Droga do niej wiedzie przez charakterystyczne drewniane, japońskie tori (bramę). Zniszczona w czasie nalotów w 1945 roku świątynia została odbudowana w 1958 roku.
Wszystkie zdjęcia są skanami slajdów.
