Dziś trudno uwierzyć, że tak w latach 20-tych XX wieku określano Phnom Penh. Stolica jest zdecydowanie brudniejsza niż Siem Reap, a na ulicach śmierdzą sterty śmieci. Ruch uliczny jest koszmarny - standardem jest jeżdżenie na czerwonym świetle i pod prąd. Miasto jest pełne kontrastów - luksusowe sklepy i apartamentowce przeplataj się z odrapanymi blokami. Gdzieniegdzie widać jeszcze ślady francuskiego kolonializmu, zwykle z blaszanymi i drewnianymi nadbudowaniami. W panoramie miasta wyróżniają się złote wieże świątyń i placu królewskiego, a po ulicach kręcą się mnisi upakowani w tuk-tukach.
Khmerskie jedzenie jest rewelacyjne. Całe szczęście, ze w tym upale nie jesteśmy zbyt głodni, bo wrócilibyśmy ze spora nadwaga. Można czasem spotkać dziwne potrawy, jak z węża czy krokodyla. Najbardziej jednak zszokowały nas grillowane jajka, a właściwie ptasie embriony... Kto jednak wie, czy wołowina przypadkiem nie szczekała...
Będąc w stolicy nie sposób zignorować takie miejsca jak więzienie S-21 czy pola śmierci. Okrucieństwo, irracjonalność i skala tej zbrodni (zginęła 1/4 ludności kraju) nasuwają skojarzenia z Oświęcimiem. Najdziwniejsze, że sprawcy są praktycznie wciąż bezkarni i nigdy nie wiadomo, czy twój przyjacielsko uśmiechnięty kierowca tuk-tuka był ofiarą czy katem...
