Kolejny raz mogłam podziwiać się za bycie rannym ptaszkiem :) Zostałam sama w domu i miałam kilka alternetyw spędzenia przedpołudnia - albo czekać, aż kuzyn wróci z pracy (nie,to zupełna strata czasu), albo zwiedzać centrum miasta, albo... samotnie dotrzeć do RAF Museum! Odpowiedź była dla mnie oczywista. Spisałam ze strony informacje,jak się tam dostać i w drogę! Anglicy po raz kolejny zaimponowali mi skrupulatnością informowania, napisali wszystko tak jasno, że żeby się zgubić, trzeba by się naprawdę baaardzo starać ;) Linia metra,która jedzie do Colindale rozgałęzia się i trzeba być czujnym,żeby wsiąść w odpowiedni pociąg. Miałam szczęście i po jednej przesiadce i 40 minutach wysiadłam na stacji Colindale. Tuż za drzwiami stacji widnieje tablica ze wskazówkami, w którą stronę do muzeum! 10 minut drogi pieszo i po prawej stronie witał mnie napis "Jesteś w RAF Museum". Tablica informacyjna nie pozwoliła mi się zgubić w tym jakże dużym,bo złożonym z kilku hangarów, obszarze . Byłam podeksytowana...tydzień wcześniej siedziałam w Polsce przy komputerze i wirtualnie obcowałam z maszynami, które za chwilę miałam zobaczyć na własne oczy! Coś pięknego. Szkoda tylko, że nie było przy mnie mojego ukochanego, bo to on zaraził mnie tą pasją... ale dzwoniłam do niego co chwilkę mówiąc: "Jestem teraz w Hendon!!! Wierzysz w to?" Sama nie wierzyłam...
Kilka godzin spędzonych w RAF Museum uwieńczyłam zakupem pamiątek (kubek, książka i krawat dla mojego ukochanego;). Pełna wrażeń wróciłam na Holland Park (dwa domy obok kręcą serial”Londyńczycy”, ale nie załapałam się na plan hehe:). Umówiłam się z Pawłem w Green Parku i oczywiście nie wiedziałam, co zaplanował na wieczór. Był piątek, a w piątki... koncerty symfoniczne!!!! Stanęłam przed piękną, wzorowaną na włoskiej architekturze budowlą... była to Royal Albert Hall - druga po nowojorskiej Cornegie Hall najpopularniejsza sala koncertowa świata. Byłam zauroczona budynkiem z zewnątrz, ale jak weszłam do środka zaniemówiłam! Ogromna, przepiękna sala z wielką sceną, najnowocześniejszym oświetleniem, po prostu spełnienie marzeń każdego muzyka. I ja zaczęłam marzyć, że kiedyś tam wystąpię z recitalem :) Nie będę więcej opisywać,wystarczy spojrzeć na zdjęcia... ciekawostka - na dole przed sceną jest przestrzeń, z której również można słuchać koncetu, bilety są wtedy odpowiednio niższe. Taką opcję wykorzystują często turyści, którzy w większości nie są ubrani galowo,czasami nawet z plecakami hehe. Swojski widok, ale mnie się podobał. Każde chyba miejsce w sali było zajęte, ale nie ma się co dziwić, gdyż był to koncert z cyklu festiwalowego The Proms transmitowany na żywo w BBC.
Ale wrażeń nie było dość! Udaliśmy się do klubu, by się poruszać nieco, a gdy wracaliśmy do domu witało nas wschodzące słońce....
