Pustynia Namib to też ojczyzna jednej z najniezwyklejszych i najrzadszych roślin świata - welwitschia mirabilis. Kilka dni później robimy z portu Swakopmund kolejny wypad na pustynię. Tutaj Namib posiada zupełnie inne oblicze - skały, wzgórza, kamienie, słowem krajobraz księżycowy. Jedziemy wyschniętym korytem rzeki Swakop poprzez wąwozy wyrzeźbione przez nią w ciągu pół miliarda lat. Podążamy szlakiem welwitschia drive do jednego z niewielu miejsc, w których można się jeszcze natknąć na tę niezwykłą roślinę, będącą jednym z symboli narodowych Namibii. Natrafiamy na jej piękne okazy. Rozłożyste, dorodne ale i zaskakujące nasze oczekiwania. Nie wiedząc o niezwykłości tej rośliny przeszlibyśmy może obok, nie zwracając na nią uwagi. Welwitschia pełza i wije się jakby po ziemi. Posiada tylko dwa wielkie mięsiste liście, które się na końcach stale rozdzielają. W środku widzimy liczne, ale niepozorne kwiaty i wędrujące po nich ceglasto-czerwone chrząszcze z czarnymi plamkami, które żyją w symbiozie z tą rośliną. Welwitschia nie jest może piękna, ale za to długowieczna. To prawdziwy matuzalem wśród światowej flory. Trudno uwierzyć, że najstarsze jej okazy mogą osiągnąć nawet 1500 lat. Czym jest w porównaniu z tym 50-letnie istnienie na pustyni takiego miasteczka jak Kolmanskop?
