Pamukkale, po turecku znaczy "bawełniany zamek" nazwę swą zawdzięcza niezwykłym wapiennym trawertynom, czyli zbiornikom wypełnionym wodą zawierającym duże ilości wapnia, który pod wpływem silnie działającego słońca krystalizuje przy przepływaniu wody ze zbiornika położonego wyżej do innego położonego niżej. Powstają przy tym wyglądające zupełnie niezwykle nacieki skalne.
Na wycieczkę na Pamukkale wyjechaliśmy nad ranem. Pani przewodnik po drodze opowiadała nam o zwyczajach tureckich i o terenach które mijaliśmy po drodze. Dowiedziałam się że na każdym polu rośnie przynajmniej jedno rozłożyste drzewo . Mężczyzna rankiem zabiera wszystkie kobiety ze swojego domostwa i zawozi je na pole. On sam udaje się do miasta na poranną modlitwę do Meczetu. Po modlitwie nie opłaca mu się wracać bo za kilka godzina czas na następną modlitwę więc idzie do kawiarni. Tam pije herbatkę paląc sziszę i grając w ich gry. Kobiety w porze obiadu mogą odpocząć sobie w cieniu rozłożystego drzewa. (No i kto mi powie ze mężczyzna nie dba o kobiety.) Po ostatniej modlitwie wraca do domu zabierając kobiety z pola do domu. Po drodze widzieliśmy szeregi strzelistych drzew. Są one posadzone na cześć narodzin kolejnego syna.
Każda wycieczka musi odwiedzić po drodze kilka sklepów. My zaliczyliśmy sklep z bawełną. Mieli fantastyczne wyroby ale ceny też. Zaledwie kilka osób dokonało tam zakupów i za te zakupy obsługa otrzymała gadżety od sklepu.
Po drodze niejednokrotnie jechaliśmy wzdłuż niezabezpieczonych wiszących skał. Na nasze obawy przewodniczka odpowiedziała abyśmy byli spokojni "Allach czuwa".
Wreszcie widzimy w oddali białe plamy tarasów wapiennych. Jest przysłowie „Kto nie widział Pamukkale ten nie widział Turcji”. 19 km na północ od miejscowości Denizli na stokach gór Cai Dagi znajduje się zespół około 100 basenów wypełnionych wodami zawierającymi sole mineralne. Na terenie jest tez basen ze źródlaną wodą w którym jak głosi legenda kąpała się Kleopatra. Podobno kąpiel w tym basenie odmładza o 10 lat.(koszt to chyba 13E) Gdy dojeżdżaliśmy przewodniczka zapraszała na kąpiel w basenie a Ci którzy nie chcieli skorzystać z tej kąpieli mieli zostawić stroje i ręczniki w autokarze. Twierdziła że nie ma możliwości kąpieli na tarasach wapiennych. My wraz ze znajomymi nie skorzystaliśmy z jej rady i zabraliśmy ręczniki – stroje mieliśmy na sobie. Woda ma właściwości lecznicze czego doświadczył mąż. Podczas pluskania się w wapiennej wodzie uczulenie od słońca i słonej morskiej wody ustąpiło.
Nie mniej ciekawe są okoliczne ruiny - pozostałości powstałego w II wieku p.n.e. uzdrowiska. Było nim Hierapolis - miasto dedykowane kobiecie o imieniu Hiera, żonie legendarnego założyciela królestwa Pergamonu. Hierapolis było potężną metropolią, czego dowodzi m.in. okazały antyczny teatr na 20 tys. miejsc.
W chwili obecnej trwają pracę nad odrestaurowaniem tego miejsca.
