Na końcu Sackstrasse znajduje się dolna stacja stylowej kolejki zamkowej (Schlossbergbahn). Wagoniki kursują w górę i w dół od 1894 roku. Kilka lat temu miasto zakupiło nowe oszklone składy, dzięki którym turyści mogą podziwiać panoramę miasta i okolicznych gór przez całe dwie minuty jazdy (zapraszam na film :)). Celem jest szczyt wzgórza zamkowego – 427 m.n.p.m. i trochę ponad 100 m nad poziom miasta. Szlak o tyle trudny, że stok ma nachylenie – bagatela – 61%.
Zgodnie z legendą wzgórze zamkowe (Schlossberg) jest dziełem samego Szatana. Umówił się on z mieszkańcami Grazu, że powiększy ich górę Schockl w zamian za duszę pierwszej osoby, która wejdzie na tę górę. Kiedy Diabeł leciał z ogromnym głazem z Afryki na górę Schockl, zauważył na jej stoku procesję. Była to wielkanocna niedziela – dzień, w którym Szatan nie może posiąść żadnej ludzkiej duszy. Diabeł się wściekł i cisnął głazem na oślep. Ten, upadając, rozpadł się na dwie części. Większa z nich to właśnie Schlossberg.
Tysiąc lat temu na wzgórzu stał zamek Słowian, który z resztą dał początek dzisiejszej nazwie miasta. W XVI wieku Domenico dell’Aglio nadzorował wybudowanie fortecy Habsburgów, która miała pozostać niezdobytą. Twierdzy nie pokonał nawet sam Napoleon. Bonaparte po zwycięstwie nad Austriakami nakazał zburzy zamek w Grazu. Mieszkańcom udało się wykupi jedynie dwie wieże – zegarową i dzwonnicę, które stoją po dziś dzień. Trzydzieści lat później w miejscu fortecy utworzono park – wspaniałe miejsce do odpoczynku. Nasz syn był wniebowzięty, gdyż mógł bez przeszkód hasać po trawnikach – park jest czysty i bezpieczny dla maluchów. Dla żądnych wrażeń estetycznych jest tu także ogród różany.
