Podróż Croeso i Tyddewi* - [11.]

W końcu, ale nadal mając prawie trzy godziny zapasu, dotarliśmy do Haverfordwest. Z taką nazwą miasto nie może być szczególnie atrakcyjne, ale i tu warto się zatrzymać i chwilę pospacerować.

Na pierwszy ogień idzie, oczywiście, zamek. Tak, tak... Kolejny. Ale nie bez przyczyny Walia reklamuje się jako kraj z największą na świecie liczbą zamków na milę kwadratową...

Ze zbudowanego około 1110 roku Haverfordwest Castle, do dziś przetrwała tylko skorupa murów i rozsypujące się baszty. Rozpościera się z nich przyjemny widok na miasto i okolicę. Z miasta i okolic natomiast, gołe mury zamku prezentują się zdecydowanie ciekawiej niż z bliska.

W dawnym domu naczelnika więzienia, które w XIX wieku wybudowano na zamkowym dziedzińcu, mieści się muzeum prezentujące tysiącletnią historię miasta. Niestety, czynne do 17. Spóźniliśmy się dwadzieścia minut.

Tak, ale... always look on the bright side of life... nie tracąc czasu na muzeum, znaleźliśmy doskonałego "Chińczyka". Knajpka stoi nad brzegiem rzeki Cleddau, tuż obok starego mostu. Stąd, w ciepłym świetle zachodzącego słońca, kolorowe miasteczko wygląda zupełnie przyzwoicie.

Co ciekawe Cleddau River jest jedną z tych rzek, których nurt zależy od morskich pływów. Przy odpływie wszystko jest jak należy: rzeka wpada do morza i po sprawie. Ale podczas przypływu i przy silnym wietrze od zachodu, to morze "wpada" do rzeki i odwiedza Haver. Swoją drogą, dawniej jeden z najważniejszych portów w Walii.

A... Jeszcze jedna ciekawostka. Na zachodnie rubieże Walii najwyraźniej nie dotarły jeszcze rzesze polskich emigrantów. Spotkani przypadkowo rodacy tak się ucieszyli na nasz widok, że aż wydało nam się to podejrzane. Rzecz jasna skończyło się na miłej pogawędce i sugestiach co jeszcze warto zobaczyć. Nas jednak interesował już tylko dworzec.

19:25 - Odjazd...

-----
* "Croeso i Tyddewi", po walijsku: "Witamy w St. David's".