Katedra w Sewilli pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny jest największą gotycką świątynią na świecie oraz trzecią co do wielkości budowlą sakralną po Bazylice św. Piotra w Rzymie i katedrze św. Pawła w Londynie. W 1987 roku została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO wraz z leżącym obok niej Alkazarem. Usytuowana jest w ścisłym centrum miasta.
Przed rokiem 1248 miejsce to było jednym z najwspanialszych meczetów Almohadów - dynastii marokańskiej kontrolującej północną Afrykę oraz Al-Andalus ze stolicą w Granadzie. Sam meczet powstał tu zaś pomiędzy 1172 a 1198 rokiem, a prace nad budowlą gotycką na bazie istniejącego budynku rozpoczęto dopiero w roku 1433. Co ciekawe, zachowała się pełna dokumentacja z listą nazwisk całej świty pracującej nad budową obiektu: architektów, cieśli, kowali, garncarzy, rzeźbiarzy a nawet dmuchaczy szkła.
Podwaliny, których architekci użyli na poczet katolickiej świątyni nie były jednak wystarczające, zatem do planu meczetu zaczęto wprowadzać zmiany. Jego dziedziniec pełnił funkcję krużganka, a minaret, czyli smukła wieża stawiana przy meczecie, został przekształcony w dzwonnicę. W całość wkomponowano przestrzenie na bazie okręgu w których urządzono kaplice, dwie zakrystie oraz kilka innych sal. Łącznie, terytorium chronione przez łańcuchy i kolumny ma prawie 23.500 m². Owe łańcuchy wokół katedry powstały w roku 1565 jako granica jurysdykcji cywilnej. Chodziło o to, by kupcy nie wchodzili na teren katedry i nie uprawiali w niej handlu.
Świątynia ma 116 metrów długości i 76 metrów szerokości z kopułą, która przekracza 40 metrów. Modyfikacji doczekała się w każdej kolejnej epoce, następującej po gotyku. Posiada aż 5 naw i pseudoabsydę, która wraz z transeptem oraz nawą główną są wyższe od pozostałych elementów konstrukcji. Pomiędzy przyporami zlokalizowano kapliczki. Łuki połączone są sklepieniem gwieździstym. Do katedry możemy wejść przez 13 portali, a na największą uwagę zasługuje ołtarz główny. Rzeźbiony przez prawie pół wieku przez Pierre’a Dancarta, przedstawia 45 scen religijnych, a pokryty jest aż 3 tonami złota przywiezionymi z Nowego Świata. Dzieło to ma 20 metrów wysokości i 18 szerokości. Ogromne organy zbudowano w roku 1901, a zastąpiły one oryginał z 1724 roku, który ucierpiał podczas katastrofy budowlanej z 1 sierpnia 1888 roku, kiedy to zawaliła się kopuła. W katedrze znajduje się także skarbiec. Najcenniejsze eksponaty to klucze do miasta Sewilli, oddane przez Żydów i Maurów Ferdynandowi Świętemu na znak poddania miasta oraz relikwiarz Alfonsa X i tzw. tablice Alfonsyńskie.
