Jedną z największych atrakcji Transylwanii są warowne kościoły. Można je spotkać w wielu miasteczkach i wioskach. Budowali je Sasi w okresie między XII a XVII wiekiem. Gdy zbliżały się hordy innowierców cała wieś chroniła się wraz z dobytkiem w murach takiego kościoła. Zaczynamy od kościoła w Biertanie. To chyba najpiękniejszy z warownych kościołów wznoszący się dumnie ponad wioską. Najefektowniej prezentuje się oglądany z okolicznych pagórków. Polną drogą gramolimy się na jeden z nich nie zważając na to że po ostatnich ulewach błoto sięga nam prawie po kolana… Warto było…
Potem oglądamy kościół w Saschiz i jedziemy do Viscri. Tu znajduje się kolejny świetnie zachowany kościół warowny do tego otoczony typowo saską wioską. To prawdziwie żywy skansen. Wszystko jakby sprzed wieków włącznie z drogą która prowadzi do Viscri. To zdecydowanie najgorsza droga w Rumunii. Zapewne zarząd dróg w Rumunii postanowił ją zostawić w takim stanie by już na kilka kilometrów przed wioską przenieść turystów w zamierzchłe czasy. Mimo kilkunastokilometrowej drogi przez mękę dociera tu wielu turystów.
W Rupea możemy podziwiać kolejny wynalazek transylwańskich Sasów – twierdzę chłopską. Pełniły one (bo jest ich w Transylwani kilka) podobną funkcję co warowne kościoły tylko były większe i jeszcze bardziej trudne do zdobycia. W Homorod czekała nas niemiła niespodzianka. Znajdujący się tu warowny kościół, wygląda z zewnątrz imponująco, znajduje się na liście UNESCO i w dalszym ciągu pełni swoją funkcję czyli jest nie do zdobycia. Zamknięty na cztery spusty… Trudno, pewnie na przestrzeni wieków nie tylko my musieliśmy obejść się smakiem :)
Niepowodzenie rekompensujemy sobie w Prejmer. Tutejszy warowny kościół podczas oblężeń zamieniał się w samowystarczalne miasteczko. Duże wrażenie robi widok kilkuset drzwi wychodzących na dziedziniec. Wygląda to jak współczesne więzienie.
Z Prejmer kierujemy się w kierunku Buzau. Chcemy dojechać jak najbliżej wulkanów błotnych, które mamy zamiar obejrzeć kolejnego dnia. Droga prowadząca przez góry na mapie oznaczona jest jako utwardzona. O tym, że mogą nas czekać problemy można wnioskować także po czasie jaki do przejechania tej drogi wskazuje nam nawigacja. W rzeczywistości droga jest doskonała, widoki piękne. Szkoda tylko, że chmury wiszą tak nisko.
