Albufeira dziś jest całkiem sporym miastem. Liczy niespełna 41 tys. mieszkańców. Z biegiem lat z rybackiej osady zmieniła się w miejscowość wypoczynkową. Jest też znaczącym ośrodkiem kulturalnym regionu Algarve.
Istniejąca od czasów prehistorycznych prymitywna osada rybacka została zajęta przez Rzymian, którzy nazwali ją Baltum, a w jej okolicach rozwinęli rolnictwo i handel. Zbudowali też akwedukty, drogi i mosty, których pozostałości zachowały się do dziś. Dzisiejsza nazwa Albufeira pochodzi z czasów panowania arabskiego. W języku arabskim “al-Buhera” lub “al-Buhayra” oznaczała odpowiednio “zamek nad morzem” lub “lagunę”. W czasie kilku wieków panowania Arabowie silne umocnienia obronne, rozwinęli rolnictwo, wprowadzając nowe narzędzia, techniki uprawy i gatunki roślin, zakładając sady i prowadząc prace irygacyjne.
Chrześcijańska rekonkwista regionu Algarve miała miejsce w XII wieku i praktycznie zakończyła się za panowania króla Alfonsa III (1210-1279). Choć rekonkwistę wspierali aktywnie templariusze i joannici, którzy odebrali Arabom wiele ziem, to jednak nie udało im się zdobyć Albufeiry. Twierdza poddała się dopiero po długim oblężeniu i po upadku Faro, gdy obrońcy nie mogli już liczyć na odsiecz. Miało to miejsce w roku 1249. W następnym roku król Alfons III podarował te ziemie rycerskiemu Zakonowi Aviz. W roku 1503 król Manuel I Szczęśliwy (1469-1521) nadał miejscowości status osady miejskiej.
Albufeira była jednym z miast w Algarve najbardziej dotkniętych przez klęski żywiołowe, ale najbardziej katastrofalne było trzęsienie ziemi z 1755 roku. Wywołane kataklizmem tsunami zniszczyło prawie wszystkie budynki wzdłuż wybrzeża. W samym mieście tylko 27 budynków mieszkalnych przetrwało katastrofę, ale również doznało uszkodzeń. Kościół parafialny, w którym schoniło się wielu mieszkańców zawalił się grzebiąc pod gruzami 227 osób. W kolejnych miesiącach Algarve nadal doświadczało wstrząsów wtórnych, co utrudniało odbudowę, którą później kierował biskup Francisco Gomes de Avelar (1739-1816). W roku 1833, w czasie wojny domowej Albufeira została zaatakowana przez oddziały José Joaquima de Sousy Reisa (1797-1838) znanego jako Remexido, zwolennika absolutystów, które wyrządziły wiele szkód i spowodowały wiele ofiar wśród ludności. Później w XIX wieku miasto rozwinęło się w oparciu o rybołówstwo i przetwórstwo ryb. Również w pierwszych dekadach XX wieku, eksport ryb i orzechów miał największe znaczenie dla gospodarki Albufeiry. W mieście funkcjonowało 5 dużych zakładów przetwórstwa ryb. Ta gałąź gospodarki załamała się w latach 30. XX wieku, a dekoniunktura trwała 30 lat. Zamknięto wiele zakładów i ograniczono połowy. Miasto zaczęło się wyludniać.
W następnych latach los uśmiechnął sie do mieszkańców Albufeiry. Rozwój turystyki sprawił, żę miejscowość stała się jednym z najważniejszych jej ośrodków w Algarve. I tak jest do dziś...
