Leżące w departamencie Côte-d'Or miasto Dijon jest historyczną stolicą Burgundii. Liczy około 151 tys.mieszkańców i jest znaczącym ośrodkiem akademickim (5 uczelni wyższych, w których kształci się ponad 20 tys. studentów). Cała aglomeracja Dijon liczy około 238 tys. mieszkańców. Wśród miast partnerskich burgundzkiej stolicy znajdują się Białystok i Radom.
Choć pierwsze ślady osadnictwa sięgają epoki neolitu, to właściwe miasto powstało w epoce galo-romańskiej. Położone pomiędzy żyznymi wyżynami i bagnistymi nizinami rzeki Saony, ówczesne "Divio" zawdzięczało swą nazwę świętemu miejscu położonemu pomiędzy spływem niewielkich rzek Ouche i Suzon. Miasto, będące przede wszystkim miejscem tranzytu dóbr, rozwijało się powoli. W III wieku zostało otoczone murami. W czasie inwazji barbarzyńców, Saracenów i Normanów Dijon nie doznało większych zniszczeń. Dopiero w 1137 roku miasto zostało całkowicie zniszczone przez pożar. Odbudowane 20 lat później, stało się, począwszy od IX wieku, stolicą Księstwa Burgundii.
Znane w Średniowieczu, jako "miasto stu dzwonnic", przekształciło się w stolicę niezależnego państwa w 1384 roku. Sytuacja ta trwała około jednego wieku. Po śmierci księcia Karola Zuchwałego, wielkiego wroga królów Francji, Ludwik XI anektował księstwo i kazał wybudować w Dijon zamek, przekształcony później w więzienie. W roku 1477, po przyłączeniu księstwa do Korony Francuskiej, Dijon pozostało stolicą Burgundii i siedzibą stanów prowincji. W roku 1513, Szwajcarzy oblegali miasto,a gubernator prowincji Ludwik II de la Trémoille zakończył oblężenie przekupując wroga. W roku 1564 miasto gościło króla Francji Karola IX, który przybył tu wraz z dworem przy okazji objazdu kraju. Król i królowa-matka, Katarzyna Medycejska, usiłowali bezskutecznie przekonać gubernatora Burgundii, Gasparda de Saulx, który "oczyścił" prowincję z hugenotów podczas pierwszej wojny religijnej, aby zaaplikował pokojowy edykt z Amboise i pozwolił protestantom żyć w pokoju.
Za czasów ancien régime’u, prężnie rozwijał się handel, głównie dzięki wyrobowi win. W 1722 roku, został otwarty na uniwersytecie wydział prawa. Kolejne wydziały były następnie otwierane, aż do rewolucji francuskiej.
Wydobycie węgla i żelaza w Creusot, zakończenie budowy Kanału burgundzkiego w 1833 roku i otwarcie połączeń kolejowych z Paryżem i Lyonem w 1844 roku potwierdziło ważną rolę miasta, jako miejsca tranzytowego. Ta rola została umocniona przez otwarcie bazy lotniczej na kilka lat przed wybuchem I wojny światowej.
Zbombardowane i zajęte w 1940 roku przez Wehrmacht, Dijon zostało wyzwolone przez wojska francuskie 11 września 1944 roku.
