Decyzje o budowie podjęto jesienią 1940. O lokalizacji kwatery w tym miejscu zadecydowały następujące względy: Kętrzyński las znajdował się w pobliżu granicy ze Związkiem Radzieckim. Miało to duże znaczenie psychologiczne (Plan Barbarossa przewidywał atak przeciwko ZSRR). Prusy Wschodnie były jednym z najbardziej ufortyfikowanych okręgów III Rzeszy. Na jego obszarze znajdowało się wiele twierdz (Giżycko, Toruń, Kłajpeda, Pilawa) i tzw. rejonów umocnionych z okopami przeciwpancernymi i zasiekami z drutu kolczastego. Hitler przybył do Wilczego Szańca wraz ze swoją świtą 24 czerwca 1941 roku. Tu spędził ponad 800 dni. Wokół jego osoby ogniskowało się życie wszystkich mieszkańców kwatery.
W roku 1944 kwaterę zamieszkiwało ponad dwa tysiące osób, z tego zaledwie 20 kobiet (Ewa Braun nigdy nie odwiedziła Wilczego Szańca).
Obiekty mieszkalne były urządzone stosunkowo skromnie, ale funkcjonalnie. Małe pomieszczenia do pracy, oświetlone przeważnie światłem dziennym, posiadały wyłożone boazerią lub otynkowane ściany. Do podstawowego wyposażenia należały wykonane z drewna szafy, regały na akta, stoły, krzesła i taborety. Większość pomieszczeń mieszkalnych posiadała podłogi parkietowe.
W październiku 1944 roku oddziały Armii Czerwonej dotarły do wschodnich granic Prus Wschodnich. Dlatego też 20 listopada 1944 roku główną kwaterę przeniesiono do Zossen w pobliżu Berlina. Dwa dni później, wydano rozkaz zniszczenia Wilczego Szańca. Jego wykonanie nastąpiło nocą z 24 na 25 stycznia 1945 r. Potężne betonowe kloce leciały w powietrze na odległość 20-30 metrów.
Co robiliśmy w Gierłoży? Oczywiście walczyliśmy z Hitlerem i penetrowaliśmy mury ruin bunkrów, choć na każdym napis był że grozi zawaleniem. Doprawdy bardzo nieodpowiedzialni z nas rodzice.
Spotkaliśmy w Wilczym Szańcu bardzo miłą rodzinę z Litwy, która podróżowała naszymi śladami, albo my ich śladami. Widzieliśmy się jeszcze w Kętrzynie, Świętej Lipce i Reszlu.
Bilety 15 zł/ dorosły, 10 zł/ dzieci, parking 15 zł.
Zdecydowaliśmy się zwiedzać bez przwodnika ( 50 zł), trochę tego żałowaliśmy, przy obiektach historycznych nie ma niestety żadnych tablic informacyjnych - co oglądamy, do czego to miało słuzyć
w okolicy znajduje sie park miniatur, nie zwiedzaliśmy go niestety....
