Podróż Budapeszt - Feel the Wave - Dzień 1

Do Budapesztu dolecieliśmy w jakieś półtorej godziny, wsiedliśmy w autobus jadący do centrum (około 1h) a później w metro by dostać się na drugą stronę Dunaju (Pest) gdzie mieścił się nasz Honey Hostel - w rzeczywistości było to mieszkanko w kamiennicy. Jeden duży salon z antresolą łazienka i kuchnia w pełni wyposażone. Lokum było przewidziane na 4 osoby ale jako że byliśmy w trójkę to cena nam wzrosła do 41 zł za dobę/os. Rzuciliśmy tobołki i poszliśmy zwiedzać miasto, chcieliśmy jak najszybciej dostać się z powrotem na drugą stronę rzeki więc kupiliśmy bilet na autobus i to by było na tyle jeśli chodzi o komunikacje miejską. Atrakcje tam są na każdym rogu więc chodziliśmy wszędzie pieszo, przeliczyłem później w google maps tak orientacyjnie że pierwszego dnia przeszliśmy około 20km, drugiego 12km, trzeciego 15km.

Zaczęliśmy od Wzgórza Zamkowego na które oczywiście dostaliśmy się pieszo  a nie koleją Siklo która sprawiała wrażenie wątpliwej atrakcji. Zwiedziliśmy Kościół Św. Macieja, Basztę Rybacką (część baszty jest udostępniona dla zwiedzających za darmo a za drugi fragment trzeba zapłacić - ale czym się różnią te dwa fragmenty to nie wiem- więc nie widziałem sensu żeby płacić za to. Następnie udaliśmy się na Wzgórze Gellerta które również obeszliśmy dookoła. Tu z kolei  wszedłem do Skalnej Kaplicy - ciekawa sprawa a nigdy w czymś takim nie byłem. Jako że zwiedzam zawsze wszystkie istotne zabytki a Kościoły do nich należą to chcąc nie chcąc wiele z nich odwiedzamy niczym miłośnicy architektury sakralnej:) Pozmieniało się trochę, niegdyś, z 10 lat temu zwiedzanie Watykanu w moim wydaniu było dosyć bierne i nie pamiętam by mnie coś wtedy zachwycało, teraz to świadomka pełną gębą.

Poszliśmy coś zjeść ,fajnie smacznie , gulaszyk oczywiście musiał się pojawić. Przy płaceniu proponuję dokładnie objaśnić że chce się dwa oddzielne rachunki a nie mówić "two bills" bo dwa razy w dwóch knajpach po prostu przyniesiono nam dwa piwa:)

Wieczorem wróciliśmy ponownie na Basztę Rybacką - która oświetlona wygląda jak z jakiejś baśni. Zrobiliśmy piwko na schodach wpatrując się w panoramę Dunaju a przygrywał nam miejscowy skrzypek.  

Wróciliśmy do hostelu, Paulina zajęła antresolę a ja łóżko na dole zaś mój przyjaciel a jej mąż był rozdarty wewnętrznie - wiedział że na dole może być śmiesznie, poza tym na górze były różne zakazy ,trzeba było zachowywać cisze itd. a u mnie hulaj dusza i bajlando można było pić oranżadę na leżąco i jeść chipsy w łóżku. Żyć nie umierać:)