Boka Kotorska to największa zatoka nad Morzem Adriatyckim, głęboko wcinająca się w kierunku lądu, przez co przypomina norweskie fiordy. Brzegi zatoki porasta bujna śródziemnomorska roślinność, w tym palmy, agawy, mimozy, oleandry, a także figi, granaty, winne latorośle i oliwki. Wokół Boka Kotorska otoczona jest niezwykle malowniczymi wzgórzami, na zboczach których rosną lasy liściaste i krzewy. Wszędzie znajdują się zatoczki i małe plaże żwirowe, woda jest spokojna, niezmącona szumem fal, ciepła i przejrzysta - niczym nad jeziorem, przez co pobyt nad Boką Kotorską ma zupełnie inny charakter niż na pozostałej części wybrzeża adriatyckiego. Boka Kotorska to zdecydowanie jedna z największych atrakcji Czarnogóry. To dla niej m.in. przyjeżdżają tu turyści. Z jednej strony jest to ciepłe i spokojne morze a z drugiej góry dosłownie wchodzące w morze (wybrzeże nieraz jest tak strome, że w niektórych miejscach udało się wybudować tylko szosę i na nic więcej nie było miejsca). Ze względu na swą wyjątkowość, ten fragment kraju bywa nazywany Fiordem nad Adriatykiem.
Do Boki Kotorskiej docieramy wieczorem, nie widząc jeszcze jej uroków. Naszym miejscem pobytowym przez najbliższe kilka dni oraz jednocześnie bazą wypadową do zwiedzania Boki Kotorskiej zostaje Lepetane - mała miejscowość w gminie Tivat, leżąca u zwężenia Boki Kotorskiej, w przesmyku Verige. Tam lokujemy się na kempingu pod drzewami figowymi, gdzie rozbijamy namiot.
Lokalizacja kempingu jest wyśmienita, gdyż znajduje się on dosłownie zaraz przy drodze, a kawałek od niego jest przystanek autobusowy. Między Lepetane a leżącym naprzeciwko Kamenari kursują od samego rana do późna w nocy promy, przewożące przede wszystkim samochody z jednej do drugiej części zatoki, dzięki czemu kierowcy mogą zaoszczędzić dużo czasu, nie musząc objeżdżać całej Boki Kotorskiej. Dla pieszych przeprawa promem jest darmowa, z czego często korzystaliśmy w trakcie naszego pobytu ułatwiając sobie podróżowanie.
