.jpg){kind=avatar}
Wybierając się do miejsca określanego jako „raj dla rowerzystów”, spodziewałem się czegoś przynajmniej przypominającego duński Bornholm. Jakież było moje ździwienie, gdy po ruszeniu rowerem w trasę nie udało mi się namierzyć żadnej ścieżki rowerowej, oddzielonej choćby przerywaną linią od drogi dla samochodów. Cóż może Anglicy inaczej pojmują raj.
Celem wycieczki było dotarcie do najdalej oddalonego na zachód punktu wyspy nazwanego the Needles, czyli „igieł”. Nazwa ta wzięła się od kształtu kredowych skał w tamtym miejscu, a szczególnie jednej zwanej „Żoną Lota” której niestety dziś nie można podziwiać, bo została zniszczona przez sztorm w 1764 r. Szczęśliwie zachowała się jednak na rysunkach: KLIK
Trasa o długości 5 km nie była ekstremalnym wyzwaniem, chociaż trzeba było pokonać kilka górek i trochę uważać na samochody.
Po około godzinie dotarliśmy do powoli zapełniającego się parkingu z wesołym miasteczkiem przy Alum Bay, gdzie zostawiliśmy nasze rowery i kontynuowaliśmy naszą wędrówkę już na własnych nogach. W końcu dotarliśmy na skraj klifu, gdzie mieści się historyczna bateria dział (the Needles Battery), które służyły do obrony przeciwlotniczej i przeciwokrętowej podczas I i II wś. Nieużywana po wojnie, obecnie jest dostępna dla zwiedzających pod szyldem National Trust.
Innym ciekawym miejscem, które zobaczyliśmy, jest leżące nieopodal High Downs, które służyło za poligon dla rakiet balistycznych, na co nie można wpaść patrząc na idealnie wyprofilowaną łąkę na szczycie klifu, w którym wykute są liczne korytarze służące kiedyś za laboratoria. Obecnie niektóre z pomieszczeń udostępnione są dla zwiedzających.
Po spędzeniu kliku chwil na zwiedzaniu instalacji militarnych, oraz posileniu się herbatą z ciastkiem, w kawiarni z widokiem na morze, skierowaliśmy nasze kroki na plażę przy zatoce, aby móc pooglądać klif z dystansu, a następnie ruszyliśmy w drogę powrotną na parking przy Freshwater Bay.
