Południe wyspy to przede wszystkim plaże na Półwyspie Jandia. Postanowiliśmy tam dotrzeć mało uczęszczaną drogą FV605. Prowadzi ona przez najdziksze, górskie rejony wyspy objęte strefą militarną. Potem minęliśmy Costa Calma i dotarliśmy do Morro Jable, najdalej na południe wysuniętej miejscowości wyspy. Tu kończy się asfalt. Dalej prowadzi wąska, dziurawa, pylista i niebezpieczna dróżka tylko dla samochodów na cztery koła. Prowadzi do Cofete, opuszczonej osady położonej nad niezwykłą, niezmienioną od tysiącleci częścią wybrzeża. Niestety tego dnia policja drogę do Cofete zablokowała. Wracając z Morro Jable jechaliśmy wzdłuż ciągnących się przez ponad 30 km najdłuższych, najsłynniejszych i najpiękniejszych plaż na Wyspach Kanaryjskich. Plaże Jandii rywalizują o miano najpiękniejszych na świecie z plażami Karaibów, Seszeli i innych egzotycznych zakątków globu. Złocisty piasek, granatowo-turkusowa woda, malownicza laguna, posępne góry w tle to pocztówkowa sceneria. Jest tylko jeden minus. Wiatr. Mieliśmy szczęście bo tego dnia dało się wyjść na plażę narażając się jedynie na intensywny peeling piaskiem. Dzień wcześniej wiało tak, że nie dało się wyjść na plażę a tym bardziej wyciągnąć aparatu czy kamery. Niestety takie dni zdarzają się tu bardzo często. Na koniec dnia postanowiliśmy dotrzeć do latarni Faro de la Entallada. Latarnia wznosi się na wzgórzu 185mnpm a dotrzeć tam można wąską krętą drogą prowadzącą wzdłuż niezabezpieczonej przepaści. Droga tylko dla osób o bardzo mocnych nerwach i kierowców o dobrych umiejętnościach. Po dotarciu pod latarnię i nacieszeniu się piękną panoramą na skaliste wybrzeże zaczęliśmy się zastanawiać co będzie jak ktoś pojedzie z przeciwnej strony? Droga na całej długości, ponad 6 km, jest tak wąska że nie ma żadnej możliwości minięcia samochodu jadącego z naprzeciwka, nie ma też możliwości zawrócenia… Pozostaje jedynie cofanie na wstecznym ale kilka kilometrów na tak krętej i wąskiej drodze z przepaścią po boku to niewykonalne. Mając nadzieję, że może nikt nie będzie jechał z naprzeciwka, używając klaksonu licząc, że może ktoś tam na dole usłyszy zanim ruszy w górę, powoli zjeżdżaliśmy w dół. Na szczęście nikt z naprzeciwka nie jechał…
