Pobudka z samego rana, szybkie śniadanko i w drogę. Zaczynamy zwiedzanie od Cmentarza na Rossie gdzie wśród polskich poległych żołnierzy leży Matka Piłsudskiego oraz serce jego.
Cmentarz jest przepiękny i powoduje że się gotuję teraz podwójnie gdy przypominam sobie Żydowski Cmentarz w Pradze na którym nie było nic ciekawego a był najbardziej kosztowną atrakcją. Na Cmentarzu znaleźliśmy groby Władysława Syrokomli, Lelewela,Wiwulskiego - twórcy krzyży na górze trzykrzyskiej,posąg Anioła Śmierci. Z cmentarza udaliśmy sie na dworzec skąd pociągiem dojechaliśmy do oddalonej o 30 km miejscowości Troki.
Idąc przez wioske Karaimów towarzyszyła nam piękna pogoda, z obydwu stron otoczeni jeziorami doszliśmy wreszcie do Zamku położonego nad jeziorem Galwe. Wzniesiony on został w XIV–XV w. przez wielkiego księcia litewskiego Kiejstuta i jego syna Witolda, który w 1430 zmarł na zamku. Troki były w tym okresie ważnym ośrodkiem Wielkiego Księstwa Litewskiego.Przysmakiem Karaimów są kibiny - pierogi z ciasta drożdżowego, wielkości ok. 10-15 cm, z farszem mięsnym, tradycyjnie z baraniny. Na drodze koło zamku handlowała nimi stara babiczka po niższej cenie niż w restauracji, ale do tradycyjnej knajpy też zaszliśmy, czasu mieliśmy za mało by sie delektowac jedzeniem i zdążyliśmy tylko wchłonąć drugie danie i piwko duszkiem. Bieg na pociąg w deszczu nas jednak nie ominął, z knajpy do dworca myślę że było więcej jak 15 minut ale w półbiegu to właśnie tyle nam zajęło czasu.
W Wilnie ponownie sie rozpogodziło, zwiedziliśmy od wewnątrz te kościoły które wczoraj były już zamknięte, zachód słońca tym razem obejrzeliśmy na górze trzykrzyskiej a następnie udaliśmy się na Uniwersytet Wileński po którego zakamarkach trochę się poszwendaliśmy.W Wilnie nie zdąrzyliśmy jedynie wejść do muzeum Mickiewicza, Wieży telewizyjnej co zrobimy zapewne następnym razem.
Każdy trip ma to do siebie że jeśli jest dobrym tripem to każdy uczestnik wraca z nową ksywką. Ja na swoją zapracowałem nosząc okulary przeciw słoneczne , w słońce w deszcz o świcie i o zmierzchu, czasem w pomieszczeniach a ksywka to Stevie nawiązująca do Steviego Wondera:)
Wróciliśmy do hostelu gdzie nie mieliśmy już wykupionego noclegu a nasze rzeczy leżały w przechowalni.Nie mieliśmy zatem już dostępu do prysznica po całym dniu chodzenia trzeba było sobie radzić w toalecie ogólnej. Dało rade nawet nogi umyłem sobie w umywalce żeby móc później bez krępacji zdjąć buty w autokarze.
Autokar ruszył koło 22 , do Tallina dojechaliśmy o 7 rano.
Cmentarz jest przepiękny i powoduje że się gotuję teraz podwójnie gdy przypominam sobie Żydowski Cmentarz w Pradze na którym nie było nic ciekawego a był najbardziej kosztowną atrakcją. Na Cmentarzu znaleźliśmy groby Władysława Syrokomli, Lelewela,Wiwulskiego - twórcy krzyży na górze trzykrzyskiej,posąg Anioła Śmierci. Z cmentarza udaliśmy sie na dworzec skąd pociągiem dojechaliśmy do oddalonej o 30 km miejscowości Troki.
Idąc przez wioske Karaimów towarzyszyła nam piękna pogoda, z obydwu stron otoczeni jeziorami doszliśmy wreszcie do Zamku położonego nad jeziorem Galwe. Wzniesiony on został w XIV–XV w. przez wielkiego księcia litewskiego Kiejstuta i jego syna Witolda, który w 1430 zmarł na zamku. Troki były w tym okresie ważnym ośrodkiem Wielkiego Księstwa Litewskiego.Przysmakiem Karaimów są kibiny - pierogi z ciasta drożdżowego, wielkości ok. 10-15 cm, z farszem mięsnym, tradycyjnie z baraniny. Na drodze koło zamku handlowała nimi stara babiczka po niższej cenie niż w restauracji, ale do tradycyjnej knajpy też zaszliśmy, czasu mieliśmy za mało by sie delektowac jedzeniem i zdążyliśmy tylko wchłonąć drugie danie i piwko duszkiem. Bieg na pociąg w deszczu nas jednak nie ominął, z knajpy do dworca myślę że było więcej jak 15 minut ale w półbiegu to właśnie tyle nam zajęło czasu.
W Wilnie ponownie sie rozpogodziło, zwiedziliśmy od wewnątrz te kościoły które wczoraj były już zamknięte, zachód słońca tym razem obejrzeliśmy na górze trzykrzyskiej a następnie udaliśmy się na Uniwersytet Wileński po którego zakamarkach trochę się poszwendaliśmy.W Wilnie nie zdąrzyliśmy jedynie wejść do muzeum Mickiewicza, Wieży telewizyjnej co zrobimy zapewne następnym razem.
Każdy trip ma to do siebie że jeśli jest dobrym tripem to każdy uczestnik wraca z nową ksywką. Ja na swoją zapracowałem nosząc okulary przeciw słoneczne , w słońce w deszcz o świcie i o zmierzchu, czasem w pomieszczeniach a ksywka to Stevie nawiązująca do Steviego Wondera:)
Wróciliśmy do hostelu gdzie nie mieliśmy już wykupionego noclegu a nasze rzeczy leżały w przechowalni.Nie mieliśmy zatem już dostępu do prysznica po całym dniu chodzenia trzeba było sobie radzić w toalecie ogólnej. Dało rade nawet nogi umyłem sobie w umywalce żeby móc później bez krępacji zdjąć buty w autokarze.
Autokar ruszył koło 22 , do Tallina dojechaliśmy o 7 rano.
