Karystos znajduje się na najbardziej wysunietym na południe krańcu Eubei a dojazd do niego z Eretrii nie był aż tak łatwy jak nam się wydawało ponieważ znowu po drodze zabrakło jakiegoś drogowskazu.... Poza tym jest to spora odległośc nawet jeśli po drodze zrobiło się tylko krótkie dwa postoje.
Gdy dojechaliśmy do celu byliśmy już głodni dlatego zamówiliśmy jedzenie a ja w tym czasie zrobiłam kilka zdjęc.
Forteca jest przy porcie , centrum miasta w okolicy więc nie zajęło mi to zbyt dużo czasu. Muszę jednak stwierdzic , że Karystos podobało mi się najbardziej ze wszystkich miast z uwagi na to co ma jeszcze do zaoferowania oprócz zabytków czy wyśmienitej kuchni.
Architektura to fakt piękne , zadbane ulice, kolorowe budynki, dużo przestrzeni, nie ma tłoku. Plan miasta to dzieło bawarskiego architekta dzięki któremu możemy podziwiac szerokie ulice z eleganckimi kamienicami a później odpocząc i zjeśc pyszny posiłek w jednej z licznych tawern.
Nad miastem góruje Castello Rosso i można się wybrac na górę aby zwiedzic zamek który już trochę ucierpiał oraz podziwiac niewątpliwie piękne wybrzeże i wspaniałe masywne góry. Jest wiele możliwości, z których my nie skorzystaliśmy : zwiedzic wioskę Miloi i dotrzec do starożytnych kamieniołomów marmuru , z których słynęło Karystos i zdobyc szczyt Ochi nie omijając smoczego domu.
Ja liczyłam jeszcze tylko na prom odpływający do greckiej Rafiny ale spóźniliśmy się. Widac odpływają rzadziej niż w Eretrii.
Ta krótka wycieczka uświadomiła mi, że to miejsce łączy w sobie wszystko co najlepsze: morze i góry, tradycję , historię i aktywne życie a przy tym człowiek nabiera ochoty aby zobaczyc coś poza utartymi szlakami tym bardziej , że nie mamy przewodników tylko małe broszury i mapy.
Jedziemy dalej na wyczucie :)
