Pochodzenie nazwy miejscowości jest dwojakie. Według słownika Władimira Dala, słowo „koty” oznacza pułapkę na ryby, jaką stawia się u ujścia rzeki. Według drugiej wersji zaś, słowo „koty” albo „kotky” wzięło się od nazwy na drewniane chodaki, które używali katorżnicy, czyli zesłani na tzw. katorgę na Syberię i Daleki Wschód więźniowie w Imperium Rosyjskim. Obie wersje pochodzenia nazwy wydają się prawdopodobne, gdyż zarówno przez wioskę przepływa rzeka, u ujścia której do Bajkału zapewne kiedyś stawiano pułapki na ryby, jak i wioska powstała w 1842 roku, gdy przybyli tu zesłańcy do pracy przy znajdującej się niedaleko kopalni złota. Bolsze Koty leży około 20 km na wschód od Listwianki. Można się tu dostać tylko drogą wodną (wodolotem z Listwianki), a w zimie zaś tylko drogą lądową po zamarzniętym jeziorze. W wiosce znajduje się stacja badawcza o charakterze naukowo-dydaktycznym, należąca do Irkuckiego Uniwersytetu Państwowego. Przeprowadza się tu obserwacje i badania z dziedziny biologii. Jest to najstarsza tego typu placówka w Przybajkalu, założona już w 1918 roku przez Rosyjską Akademię Nauk. W ostatnim czasie, spokojna dotąd wioska stała się celem turystycznych wypadów. W Bolszych Kotach bowiem, można poczuć klimat typowej nadbajkalskiej wioski. Położonej pomiędzy jeziorem z jednej strony, a lasami tajgi na wzgórzach z drugiej, odciętej od świata, bez typowych cywilizacyjnych udogodnień, bez sklepów. Ludzie żyją tam w zgodzie z naturą, tak jak kiedyś ich przodkowie.
