Carry me back to old Virginny,
There's where the cotton and the corn and tatoes grow,
There's where the birds warble sweet in the springtime,
There's where the old darke'ys heart am long'd to go...
(James Bland)
http://www.youtube.com/watch?v=wEqdx3d8DRc
Do Williamsburga dotarliśmy z Richmond w upalny dzień 4 lipca. Lejący się z nieba żar i tłumy turystów, którzy przyjechali spędzić tu swoje święto narodowe nie pozwalały na komfortowe zwiedzanie tego uroczego miejsca, ale i tak warto było zagłębić się w uliczki miasteczka. Czasami można było znaleźć nawet ustronne miejsce, gdzie nie docierał gwar i grupy spacerowiczów i poczuć klimat dawnej, kolonialnej Ameryki…
Williamsburg leży na półwyspie między estuariami rzek York i James. Miasto liczy około 12 tys. mieszkańców. Williamsburg znajduje się w tzw. Historycznym Trójkącie (Historic Triangle), który tworzy razem z Jamestown i Yorktown. Miasto jest znane ze skansenu historycznego Colonial Williamsburg, przedstawiającego miasto z epoki kolonialnej, oraz College of William and Mary - drugiej najstarszej szkoły wyższej w kolonialnej Ameryce.
Zostało założone, jako stolica kolonii Wirginia w 1699 roku. Pierwotna stolica, Jamestown, była pierwszą anglojęzyczną osadą w Nowym Świecie, założoną już w roku 1607. Kierujący kolonią wystąpili do Zgromadzenia Wirginii o przeniesienie stolicy do Middle Plantation, 5 mil w głąb lądu. Nowe miasto nazwane zostało Williamsburg na cześć panującego wówczas w Anglii monarchy - króla Wilhelma III Orańskiego (1650-1702). Williamsburg, założony pod nadzorem gubernatora kolonii Francisa Nicholsona (1655-1727/28), był jednym z pierwszych planowo zbudowanych miast w Ameryce. Młode miasto szybko rozwinęło się w centrum życia politycznego, religijnego, gospodarczego i społecznego Wirginii. Stało się również ważnym ośrodkiem oświatowym. Słynni przywódcy polityczni, przyszli prezydenci Thomas Jefferson (1743-1826), James Monroe (1758-1831) i John Tyler (1790-1862) kształcili się w tutejszym College of William and Mary, założonym już w 1693 roku. W mieście założono też w 1773 roku pierwszy w Ameryce szpital dla umysłowo chorych. W czasie wojny o niepodległość generał George Washington (1732-1799) zebrał w 1781 roku w Williamsburgu Armię Kontynentalną (Continental Army), która pod pobliskim Yorktown pokonała Anglików.
Stolica Wirginii została przeniesiona ponownie w 1780 roku, tym razem w górę rzeki James do Richmond, gdzie pozostaje do dziś. Williamsburg przekształcił się w ciche miasto akademickie i siedzibę rolniczego hrabstwa. Paradoksalnie, utrata funkcji stołecznych i brak przemysłu pozwoliły na zachowanie oryginalnej XVIII-wiecznej zabudowy, która została odrestaurowana w I połowie XX wieku. Inicjatorem był tu dr William Archer Rutherfoord Goodwin (1869-1939), proboszcz parafii Bruton, który zwrócił uwagę Johna Davisona Rockefellera, Jra (1874-1960), który sfinansował to przedsięwzięcie. Prace nad restauracją zabytkowej części Williamsburga rozpoczęły się w 1926 roku.
