No bo dalej miało być takie miejsce, skąd widać wszystkie wyspy, prócz Vulcano, która jest po drugiej stronie (Vulcano na południe a pozostałe wyspy na północ od Lipari). Do tego miejsca było jednak daleko.
Początkowo droga była łatwa – choć trochę szkoda, że trzeba iść szosą, nie ma ścieżek a teren jest bardzo niepewny – później zrobiło się podejście i serpentyny. Widoki nieziemskie, i coś, o czym jeszcze nie powiedziałam: zieleń, cudne kwiaty, roślinność we wszystkich kolorach.
Lipari to dla mnie zielona wyspa. Ta strona wyspy znacznie bardziej mi się podoba niż centrum, z turystami i pamiątkami. Tu jest cisza, spokój, widoki zapierające oddech, idę sama, co jakiś czas mija mnie autobus (którym mam zamiar wrócić) lub samochód czy skuter.
