Kazimierz obecnie jest dzielnicą ale dawniej był miastem które w 1800r. zostało przyłączone do Krakowa. Obecnie jest to bardzo modna dzielnica i w dobrym tonie są zaaranżowane spotkania w jednym z lokali. Dzielnica żydowska odradza się i wielu turystów zagląda w ten rejon Krakowa.
Pomimo złej pogody turyści nie zawiedli. Przemierzając uliczkami poczułam klimat cmentarzy żydowskich, synagog i placów. Wieczorem umówiłam się z Treize. Krysia pokazała mi jeszcze kilka ciekawych miejsc a na zakończenie spotkania wypiłyśmy kawkę w restauracji „Ariel”. Polecam: muzyczka w tle, fantastyczna obsługa i niesamowity klimat. Nazwa restauracji wywodzi się z Nowego Testamentu od jednego z czterech archaniołów. W lokalu odbywają się koncerty muzyki żydowskej.
Prawdziwy klimat poczułam przechadzając się alejkami pośród grobów żydowskich (macewa- grób wykonany wg określonych zasad zgodnie z tradycją). W Krakowie są 2 cmentarze żydowskie tzw. Kirkuty.
Na cmentarzu żydowskim jak też na innych cmentarzach należy zachowywać się cicho z poszanowaniem spoczynku zmarłych. Nie należy palić papierosów, spożywać posiłków, słuchać muzyki. Mężczyźni wchodzą w nakryciu głowy. Bez specjalnego pozwolenia Komisji Rabinicznej nie należy ingerować w podłoże ani wjeżdżać ciężkim sprzętem.. Można jedynie grabić liście, zbierać śmieci i usuwać krzaki. Ciała składano do grobów owinięte całunem bez kosztowności i czasami bez trumny. Żydzi nie dopuszczają możliwości likwidacji cmentarza. Na nagrobkach możemy znaleźć napisy z obu stron. Z jednej strony były napisy w języku hebrajskim a z drugiej np. polskim, niemieckim lub rosyjskim. Na grobach widzimy płaskorzeźby różnych symboli które określają cechy charakterystyczne zmarłego (ród, zawód, płeć itp.) Nie umieszczano natomiast zdjęć zmarłych. Zmarłych małżonków, Rabinów, zasłużone osoby, dzieci, chowano osobni w innych częściach cmentarza. dopiero w XVIII wieku zaniechano oddzielnych miejsc pochówku. Wszystkie nagrobki są zwrócone w kierunku Jerozolimy. Na pomnikach znajdujemy kamienie. Dawno temu zmarłych chowano na pustyni przykrywając ich piaskiem i kamieniami. Każdy kto pochylał się nad takim grobem dokładał kamień aby wiejący wiatr nie odkrył zwłok a zwierzęta nie dostały się do zwłok. Po śmierci jeszcze tego samego dnia chowano zmarłego. Potem następowała żałoba która trwała 7dni a po nich następuje lżejsza która trwa 30 dni. Podczas żałoby nie można było wykonywać czynności które sprawiają przyjemność. Podczas odwiedzin na cmentarzu Żydzi składają karteczki z prośbami do Boga i modlą się opierając głowy o pionowy nagrobek. Ekshumacja zwłok jest prawie nie dopuszczalna. W Polsce mamy około 2000 cmentarzy żydowskich. Są ona bardzo stare, zniszczone i zaniedbane. Dawniej jak i podczas wojen, nagrobków używano do różnego typu budowy np., umocnienia, place zabaw itp.
Krakowskie cmentarze można zwiedzać oprócz sobót i świąt Żydowskich.
