Już sam wjazd do Collioure znamionuje popularny kurort. Musimy kilkakrotnie okrążyć centrum, aby wreszcie znaleźć miejsce do zaparkowania samochodu i to prawie wciskając się "na grubość lakieru". Gorzej jest z wysiadaniem, ale w końcu udaje się.
Do zamku mamy ok. 5 min. To dawna siedziba Templariuszy, a potem letnia rezydencja królów Majorki. Ponad wieżą łopoczą flagi Francji, UE i Katalonii. Szczególnie ta ostatnia świadczy, że w dawnych czasach inaczej przebiegały granice państw.
Zamek ma charakter wybitnie obronny. Grube, wysokie mury, wieże obronne, zwodzone mosty, wieże ostatniej obrony wskazują, że w przeszłości nie był to spokojny obszar. Szczęśliwie to już historia.
Po pasażach, deptakach i ulicach przemieszcza się tłum turystów i wczasowiczów. Plaże i pobliskie kawiarenki są zatłoczone do późnych godzin wieczornych. Przy kejach i falochronach cumują łodzie motorowe wywołujące zainteresowanie i zazdrość przechodniów.
Centralnym miejscem na plaży jest średniowieczny kościół Notre Dame des Anges. Jego wieża pełniła rolę latarni morskiej. Za kościołem na malowniczej niewysokiej skale stoi niewielka kapliczka, do której za obowiązek wspiąć się poczytuje sobie prawie każdy turysta. Nie jest to specjalnie trudne, gdyż bez wysiłku można to uczynić po kamiennym dachu pobliskiego pawilonu handlowego.
Collioure oferuje odwiedzającym piękne widoki. Skaliste wybrzeże, z którego wyrastają domy, zamki i wiatraki. Pastelowe kamienice wzdłuż deptaków. Słońce i morze. A dodatkowo wszystko to w cieniu historii. Warto zboczyć z autostrady, aby tu przyjechać.
Ponadto w odróżnieniu od Hiszpanii sklepy są tu otwarte w niedzielę.
