Cerkiew greckokatolicka św. Dymitra w Boguszy (obecnie kościół rektoralny rzymskokatolicki św. Antoniego) datowana jest na 1858 r. Wzniesiona została w konstrukcji zrębowej, ściany pokryto gontem. Nad nawą zastosowano dach dwuspadowy, nad prezbiterium wielopołaciowy. Polichromia na stropach i ścianach, imitująca klasycystyczną architekturę murowaną, została wykonana przez V. Zompha w 1873 r. Ikonostas z ok. 1670 r. z racji przeniesienia do wnętrza prezbiterium podzielony został na części - rząd proroków z krucyfiksem i przedstawieniami Matki Boskiej i św. Jana umieszczono na wschodniej ścianie nawy.
Bogusza to wieś położona w Beskidzie Niskim, w dolinie potoku Królówka, w Górach Grybowskich, znajdująca się na terenach, zamieszkanych przez Łemków. Obok drewnianej cerkwi greckokatolickiej, we wsi znajduje się cerkiew prawosławna, pochodząca z 1930 r.
Pierwsza wzmianka o Boguszy pojawiła się w piśmie z roku 1460 wystawionym przez podkomorzego krakowskiego Mikołaja Pieniążka. Bogusza wymieniona jest tu wraz z sąsiednią Binczarową w związku z nadaniem mieszkańcom obu wsi prawa wyrębu drzewa i wypasu trzody w lasach na południe od wsi.
Pod koniec XVII wieku we wsi znajdowało się 9 gospodarstw, funkcjonował tu młyn wodny. Właścicielami byli kolejno Grodzieńscy, Denhoffowie, Tarkowscy i Wodziccy.
