W ostatnich dniach przeprowadzaliśmy pierwszy od wielu lat remont w mieszkaniu. Przy okazji znalazłem trochę dodatkowych zdjęć z opisanego wyżej wypadu na Słowację, z których istnienia po latach nawet nie zdawałem sobie sprawy. Dzięki temu, mogę moją podróż nieco uzupełnić.
Na początek więc - Kieżmark (Kežmarok). Nazwa tego urokliwego miasta, leżącego u stóp Tatr pochodzi od niemieckiego złożenia Käsemarkt, oznaczającego "targ serowy". Choć okolice Kieżmarku były zamieszkane już w epoce kamienia, to pierwsza historyczna wzmianka z 1190 roku mówi o klasztorze żeńskim, przy którym prawdopodobnie istniała również niewielka osada. Samo miasto powstało w następnym stuleciu, w wyniku połączenia trzech wsi: słowackiej osady rybackiej, osady królewskich strażników granicznych i kolonii niemieckiej. Prawa miejskie Kieżmark uzyskał w 1269 roku. W połowie XIV wieku miasto otoczono murami obronnymi, a w roku 1380 uzyskało ono status wolnego miasta królewskiego. W roku 1433 Kieżmark złupiły oddziały husyckie, a kilka lat później opanowały go wojska Jana Jiskry z Brandýsa (1400-1469) - jednego z najwybitniejszych XV-wiecznych dowódców wojskowych Europy Środkowej, wodza wojsk królowej Elżbiety, walczącej wówczas z Władysławem Warneńczykiem o panowanie nad Węgrami. Po tych burzliwych przejściach, w mieście rozpoczęto w 1463 roku budowę zamku obronnego. Choć w założeniu miał on chronić miasto, to w rzeczywistości stał się jego przekleństwem. Właściciele zamku - ród Zápolya od samego początku dążyli bowiem do podporządkowania miasta sobie. Dokonał tego już w 1530 roku Hieronim Łaski (1496-1541), polski szlachcic w służbie Jana Zápolyi. W 1583 roku Kieżmark przeszedł w ręce rodu Thökölych, a w roku 1655 odzyskał status wolnego miasta królewskiego. Wkrótce potem, cesarz Ferdynand III Habsburg potwierdził wszystkie wcześniejsze przywileje miasta, co przyczyniło się do jego szybkiego rozkwitu. Kieżmark w ciągu wieków rywalizował z pobliską Lewoczą. Był także przedmiotem walk za czasów powstań antyhabsburskich w XVIII wieku. Nie zahamowało to jednak rozwoju miejskiej gospodarki, zwłaszcza handlu, który kwitł w XVIII i XIX wieku. Od XIX wieku miasto było ośrodkiem przemysłu włókienniczego i odzieżowego. W średniowieczu miasto było konglomeratem różnych narodowości - mieszkali tu Niemcy, Słowacy, Polacy, Żydzi i Rusini. Na początku XVI wieku Kieżmark przyjął luteranizm, lecz w następnym stuleciu doszło do rekatolicyzacji. Długie i bogate dzieje miasta pozostawiły w nim wiele zabytków z różnych epok, dzięki czemu warto na pewno odwiedzić to miejsce.
Kieżmark ponadto był znany ze szkolnictwa. W miejscowym liceum kontynuującym tradycje szkoły parafialnej uczyło się wielu zasłużonych dla Słowacji obywateli. Do najbardziej znanych należą: poeci: Janko Kral i Pavol Országh Hviezdoslav, historyk Juraj Bohus, przyrodnik Juraj Buchholz, dramaturg Jonas Zaborsky, taternik Dawid Frölich.
Kieżmark był też przez wiele lat miejscowością położoną najbliżej Tatr i miejscem wypadowym w Tatry. Wg przekazu, stąd właśnie w roku 1565 Polka, Beata Łaska, żona ówczesnego właściciela zamku wyruszyła na wyprawę w Tatry, stając się pierwszą turystką tatrzańską. Skończyło się to dla niej źle, ponieważ małżonek, za samowolę kazał zamurować ją w zamkowym pokoju z oknem wychodzącym na jej ukochane Tatry. Przebywała w nim ponad 6 lat.
Nieco więcej informacji o kieżmarskich zabytkach podaję w opisach zdjęć.
