Ostatnim punktem naszego programu było Liselund. Miejsce reklamowane jako jedyny na świecie zamek, czy tez raczej pałac kryty strzechą. Kwestia spornego nazewnictwa wynika ze specyfiki języków germańskich. Slott, tak jak niemieckie schloss, dotyczy zarówno rezydencji nazywanych przez nas pałacami, jak i zamków obronnych. Podobnie jak angielskie castle (przywilej używania nazwy palace w UK poza rezydencjami królewskimi dotyczy tylko Blenheim).
Rezydencja w Liselund to według polskich kryteriów klasycystyczny dworek, z tym że istotnie kryty strzechą. Oczywiście – jak to w Danii dość skromy, ale funkcjonalny. Wzniósł go francuski hugenota Pierre Antoine Gérard Bosc de la Calmette, który najpierw uciekł przed prześladowaniami religijnym z katolickiej Francji (jakby się wstrzymał, to może dotrwałby do Wielkiej Rewolucji) najpierw do kalwińskiej Holandii, a później do ewangelickiej i tolerancyjnej Danii. Tu, na głębokiej prowincji. wzniósł rezydencję Liselund a wokół niej … angielski ogród krajobrazowy m.in. ze stawem. Globtroter, arystokrata i ciekawy świata człowiek umieścił w nim …. szwajcarską chatkę, norweski domek a nawet … chiński pawilon herbaciany ;-). na szczęście nie dołożył sztucznych antycznych ruin ;-). A wszystko to na szczycie klifu, rzut kamieniem od morza. Każdy przyzna, ze błędem byłoby nie zawitać do takiego miejsca. Gdybyśmy mieli więcej czasu, moglibyśmy pewnie dojść tu ścieżką pod klifami.
Sto lat później dostawiono nowy pałacyk, dziś mieszczący hotel i restaurację – nie wiemy czy luksusową, bo akurat była impreza zamknięta ;-).
W czasie II wojny światowej ówczesny właściciel Liselund - baron Niels Rosenkranz – jako szef lokalnego ruchu oporu, przyczynił się do uratowania grupy duńskich Żydów, którzy odpłynęli stąd do Szwecji. Warto przypomnieć, że duński ruch oporu został w całości odznaczony medalem Sprawiedliwi Wśród Narodów Świata.
Niestety, słońce zniżało się coraz bardziej, a my musieliśmy już wracać.
