Z kempingu mamy bardzo blisko do Flam. Małe urocze miasteczko, stacja kolejowa między sklepami, obok „zaparkowany” prawie na chodniku pełnomorski statek, ten akurat z Kopenhagi. Sklepiki, senna atmosfera. W każdym miasteczku są sklepy z pamiątkami, pełno trollów, łosi, czapek itp. Zawsze coś się kupi, nie ma mocnych.
Pociąg jak zabawka, pniemy się w górę, widoki zapierają dech w piersiach. I tutaj rady. Pociąg nie jest tani ok. 240PLN od osoby w dwie strony. Można tak zaplanować, żeby wjechać w górę i zejść w dół pieszo, ale zabiera to około 8 godzin (nie wiem na pewno) Najlepsza informacja w pensjonacie na przedostatniej stacji (tam wysiadamy, na ostatniej nie ma nic do roboty, oprócz przesiadki do Olso!) W pensjonacie kawa, herbata, toalety, przesympatyczna obsługa, powiedzą na której stacji wysiąść, żeby krócej pieszo schodzić w dół do Flam. Ale trzeba koniecznie powiedzieć to wcześniej konduktorowi, bo inaczej pociąg się nigdzie nie zatrzyma i dojedziemy do stacji końcowej, tak jak my. W połowie trasy w jedną i drugą stronę ogromny, piękny wodospad + niespodzianka.
Bilety na pociąg kupiliśmy przez Internet w Polsce, odebraliśmy w Voss. Równie dobrze można kupić je na każdej stacji kolejowej. My baliśmy się, że zabraknie :), mieliśmy tylko jeden dzień przeznaczony na Flam.
W pociągu najlepiej się robi zdjęcia w korytarzu, można otworzyć okno, nie przeszkadza to współpasażerom, czasem jest międzynarodowa współpraca i jeden turysta woła drugiego, że zaraz będzie cudnie, a czasem jeden turysta zablokuje „swoje” okno na całą drogę i nie zwolni ani na chwilę nawet jak nie robi zdjęć. Nam się udało współpracować, a tych co blokowali pokarało, bo skończyły im się baterie w aparacie.
Żeby wynagrodzić sobie to siedzenie w pociągu, wzięliśmy w Informacji Turystycznej przy stacji mapkę okolicy i poszliśmy zielona trasą nr 3 do wodospadu Brekkefossen. Myśleliśmy, że to za daleko i nie dojdziemy (na mapie wyglądało na długi dystans) a uwinęliśmy się w miarę szybko. Na górze cudny widok na całe Flam. Żeby nikogo nie zmyliło na trasę wchodzi się przez furtkę, na pastwisko owieczek i z owieczkami myka w górę.
