Podróż od wybrzeża do wybrzeża kończymy wizytą na najwyższym - choć z drugiej strony nie aż tak wysokim (358 metrów n.p.m.) - wzniesieniu na wyspie o nazwie El Toro.
Z pochodzeniem nazwy góry związane są dwie teorie. Jedna z nich (ta prostsza do ogarnięcia) nawiązuje do arabskiego słowa"Al Thor", które oznacza tyle co "wysoki punkt". Alternatywną etymologię stworzyli natomiast średniowieczni chrześcijanie. Zgodnie z ich legendą miejscowi wieśniacy (lub mnisi - różne źródła, różne wersje) zauważyli pewnego pięknego dnia tajemnicze światło na zboczu góry. Ruszyli więc w jego kierunku, zaś po drodze spotkali byka (po hiszpańsku El Toro). Jakkolwiek absurdalnie to brzmi ów byk dopomógł miejscowej ludności (lub mnichom - dla przypomnienia, że mamy kilka wersji) odnaleźć (równie tajemniczy) posąg Matki Boskiej skryty w jednej ze skał na wzgórzu. Bez względu na to, która z teorii jest bardziej prawdziwa, figurka Matki Boskiej z El Toro jest uważana za patronkę wyspy i znajduje się w sanktuarium na szczycie góry. Z tej okazji wielu mieszkańców jak również przyjezdnych odbywa mniej lub bardziej regularne pielgrzymki na szczyt wyspy.
Na szczycie góry znajduje się również figura Chrystusa z rozłożonymi ramionami podobna do tej, która znajduje się w wielu innych miejscach na świecie. Postawiona została dla uczczenia pamięci mieszkańców Minorki, którzy zginęli w wojnie kolonialnej pomiędzy Hiszpanią a Marokiem w latach 20-tych XX wieku. Podobny posąg widzieliśmy zaledwie kilka miesięcy temu w punkcie widokowym w Garajau na Maderze.
Podczas krótkiego postoju na górze El Toro możemy podziwiać panoramę całej Minorki. Daleko w dole rozpoznajemy miejscowości Fornells, Es Mercadal oraz przylądek Cap de Cavalleria. Wzniesienie zlokalizowane jest w samym sercu wyspy w połowie drogi między Maó i Ciutadellą, tak więc przy sprzyjającej pogodzie dostrzec można nawet sąsiednią Majorkę.
