Na koniec zostawiliśmy sobie wizytę w Łapalicach, gdzie znajduje się zamek? pałac?, którego budowla rozpoczęta została w 1979r. i do tej pory niestety(?) nieukończona. Pomysłodawcą i autorem całego rpojektu był rzeźbiarz i producent mebli z trójmiasta - Piotr Kazimierczak. Najciekawsze jest to, że otrzymał pozwolenie na budowę lokalu o niecałych 200m kw, a obecny stan surowy zamku oceniany jest na jakieś 5.000 m kw.
Ciężko do zamku trafić, ale po kilku okazjach zasięgnięcia języka wreszcie się udało. Kiedy wieżyczki zaczęły się pojawiać serducho zaczęło mocniej bić, bo zaiste robiły wrażenie. Jednak na miejscu, pod fantazyjną, ale zamkniętą na cztery spusty, bramą wejściową, powitała nas tabliczka z napisem "Teren budowy, wstęp surowo wzbroniony". Chęć zobaczenia czegoś więcej zaowocowała wędrówką wzdłuż wysokiego muru, zza którego nic nie było widać. Kiedy już mieliśmy wracać, dowiedzieliśmy się od wracających turystów gdzie można dostać się na teren budowy.
Wrażenie robi wielkość projektu (widocznego już po przejściu przez płot). Zmierzając do zamku mijami spory sztuczny zbiornik, który w zamyśle miał być chyba stawem lub jeziorem. Sam zamek wyglądał jakby właśnie robotnicy skończyli dziś dniówkę i jutro mieli wrócić. Na dobrą sprawę brakuje okien, tynków i wykończenia wnętrz. Reszta już stoi i... tylko pozostaje niecierpliwie czekać, aż/czy wogóle zostanie ukończone. Basen, fontanny, kręte schody (ostrożnie, bo bez poręczy), strzeliste wieżyczki, tarasy, kapliczka, niesamowita ilość pomieszczeń pokojowych etc.
Zainteresowanym, ja akurat, serdecznie polecam! Dla jednym to przejaw bujnej fantazji, dla innych przejaw kiczu i megalomanii.
