Wiecznie zielona Galilea, kolebka chrześcijaństwa z której pochodził Chrystus i większość apostołów, jest najpiękniejszym i najbardziej żyznym regionem Izraela. Rozciągnięta wzdłuż Jeziora Genezaret, zasilana wodami rzeki Jordan była świadkiem wielu cudów czynionych przez Chrystusa.
Sama nazwa jeziora wskazuje na różnorodność kulturową i religijną mieszkańców tych ziem. Współczesny język hebrajski nazywa je Jeziorem Kinneret i jest to biblijna nazwa używana przez Jozuego. Wg hebrajskiego kinnor to harfa albo lira i opisuje kształt jeziora. Religijne teksty chrześcijańskie nazwę jeziora łączyły z niewielką żyzną doliną na której jest położone i stąd nazywano je Jeziorem Gennesaret (Św. Łukasz), Arabowie zaś nazywają je Buhairet Tabariyya co oznacza Jezioro Tyberiadzkie, od nazwy położonego nad nim miasta Tyberiada. Jezioro jest najniżej na Ziemi położonym zbiornikiem wody słodkiej. Wokół niego rozciągają się bardzo ciekawe historycznie miejsca związane z działalnością Jezusa: Kafarnau, Tabgha i Góra Błogosławieństw. Wiecznie zielone Wzgórza Golan, oaza spokoju na pierwszy rzut oka, najeżone widocznymi minami, nie pozwalają zapomnieć o tymczasowych granicach. Jedno z najpiękniejszych i najbardziej urokliwych miejsc w Izraelu ciągle zajęte jest przez wojska misji pokojowej.
Największym miastem nad jeziorem jest Tyberiada, miasto założone przez Heroda w latach 20 ne. Szczyt rozwoju miasta przypada na 2 i 3 w, gdyż wcześniej uważano je za nieczyste, ponieważ wybudowane zostało na terenie starego żydowskiego cmentarza. Miasto było silnym ośrodkiem nauki żydowskiej, to tu spisano komentarze do Biblii, wprowadzono samogłoski do hebrajskiego alfabetu i ujednolicono zasady hebrajskiej gramatyki. Aż do 7 wieku, kiedy to zdobyli je Arabowie, było najważniejszym, poza Jerozolimą, ośrodkiem chrześcijaństwa. Całkowitemu zniszczeniu uległa Tyberiada w 12 wieku podczas bitwy krzyżowców z muzułmanami.
