Cerkiew greckokatolicka pw. św. Mikołaja w Hoszowie, obecnie kościół rzymskokatolicki pw. Bł. Bronisławy
"...Hoszów to niewielka miejscowość na trasie Czarna - Ustrzyki Dolne, między Zadwórzem a Jasieniem. Znajdująca się tu cerkiew jest jednym z ciekawszych i najładniej położonych tego typu obiektów na terenie Bieszczadów.
Cerkiew w Hoszowie (ob. kościół) ulokowana jest na wzgórzu, 100 m od szosy po jej wschodniej stronie. Teren otoczony jest starodzewiem.
W pobliże świątyni wchodzimy po długich, murowanych schodach obok których znajduje się tablica informacyjna Szlaku Architektury Drewnianej oraz krzyż misyjny i dwa dawne krzyże.
Wznoszenie cerkwi greckokatolickiej w Hoszowie rozpoczęto w połowie lat trzydziestych XX wieku. Zgodnie z tradycją budowana była na miejscu poprzedniej świątyni, która według niepotwierdzonych źródeł datowana jest na rok 1770.
Budowę w którą zaangażowali się zarówno mieszkańcy wyznania greckokatolickiego jak i rzymskokatolickiego przerwał wybuch II wojny światowej w roku 1939. W architekturze cerkwi dały o sobie znać wpływy z Huculszczyzny. Obiekt wzniesiono w stylu ukraińskim, tzw. narodowym jako budowlę trójdzielną, na planie krzyża greckiego, jednokopułową o konstrukcji zrębowej. Sanktuarium zamknięte jest trójbocznie, pod opasaniem para zakrystii.
Dachy świątyni kalenicowe, powyżej kalenic znajduje się tambur (tambur "podtrzymuje" kopułę, jest to tzw. szyja świątyni) zwieńczony baniastą sygnaturką, poniżej okapy. Mniejsze sygnaturki widoczne są na kalenicach układu krzyżowego - po bokach. Całość kryta blachą (do 1977 r. gontem).
Kiedy pod koniec czerwca 1945 roku ostatni mieszkańcy Hoszowa opuszczali wieś, świątynia była nieukończona. W roku 1951, po powrocie Hoszowa w granice terytorialne Polski (w wyniku równania granic, Hoszów po wojnie znalazł się na terytorium ZSRR) przybyli mieszkańcy zastali wybudowaną cerkiew. Z ustnych przekazów wynika że budowę cerkwi ukończono w roku 1948 i przez 3 lata służyła wiernym w ZSRR jako cerkiew greckokatolicka.
Przez następne kilkanaście lat świątynia stała opuszczona a wierni uczęszczali na msze święte do kościoła w Jasieniu. Przez pewien czas pełniła ona również funkcję owczarni. W roku 1970 obiekt przejęła parafia rzymskokatolicka w Jasieniu i od tamtej pory cerkiew jest kościołem filialnym tejże parafii prowadzonej przez księży Michalitów. W 1977 roku podczas remontu zmieniono pokrycie dachowe. Dotychczasowy gont zastąpiony został blachą..."
