-
-
- oczywiście pomyliliśmy ścieżki. podziwianie doliny róż i czerwonej te kilkaset metrów pod naszymi stopami nieco zaburzyła nam walka z piargiem. no i pędzące wprost ciemne chmury...
-
Komentarze
-
a dokąd one tak pędziły, te chmury? -
przestrzeń.... była niesamowita, to prawda. nic jej nie ograniczało. jak okiem sięgnąć tylko piękności i wolna przestrzeń.
a chmury... myślę, że pędziły otulić ararat, ale że to daleko, musiały się nad kapadocją spłakać i pozłościć nieźle. cóż to była za wichura... ech ;)