-
-
- Wejście do Bazyliki Narodzenia Pańskiego. Pierwszą bazylikę chrześcijańską w Betlejem wzniesiono w latach 327-333 z inicjatywy matki cesarza Konstantyna I Wielkiego (ok. 272-337 - świętej Heleny (ok. 255 - ok. 328), w miejscu w którym dla zatarcia chrześcijańskiego kultu zasadzono gaj dedykowany Adonisowi. Nad pracami czuwał biskup Makary z Jerozolimy (zm. ok. 335 roku). Świątynia ucierpiała w 529 roku podczas jednego z powstań samarytańskich, a obecną formę architektoniczną uzyskała w wyniku przebudowy w 565 roku u schyłku panowania Justyniana I Wielkiego (483-565). W czasach wypraw krzyżowych władcy chrześcijańscy poczynili znaczące przeróbki w wewnętrznej strukturze świątyni, m.in. wymieniono stropy i dach, ściany ozdobiono mozaikami. Był to okres ekumenicznej współpracy królów jerozolimskich i bizantyjskiego dworu cesarskiego. Pierwszy król Jerozolimy Baldwin I z Boulogne (?-1118) był koronowany w bazylice w uroczystość Bożego Narodzenia 1100 roku. Po zdobyciu Ziemi Świętej w 1187 roku przez wojska Saladyna (1137/1138-1193), na prośbę biskupa Salisbury Huberta Waltera (ok. 1160-1205) zezwolono na sprawowanie łacińskiej liturgii w bazylice. W 1347 roku w Betlejem osiedlili się franciszkanie i to oni przejęli od kanoników regularnych laterańskich opiekę nad sanktuarium. Od XIV wieku rozpoczął się okres sporów o prawo własności do sanktuarium pomiędzy katolikami i prawosławnymi. Ci ostatni, jako poddani Wysokiej Porty, często byli faworyzowani przez Turków, po tym jak w 1517 roku Turcy przejęli władzę w Palestynie. Obecnie, opiekę nad bazyliką sprawują mnisi greccy i ormiańscy. Na terenie Groty Narodzenia znajduje się Kaplica Żłóbka, która jest własnością franciszkanów, jako oficjalnych przedstawicieli Kościoła katolickiego.
-
jak bardzo się mylę?