-
-
- Pałac Szustra, znajdujący się przy ul. Morskie Oko nieopodal ulicy Puławskiej. Pałac powstał z inicjatywy księżnej Izabeli (właściwie - Elżbiety) z Czartoryskich Lubomirskiej (1733/1736-1816) i marszałka Stanisława Lubomirskiego (ok. 1720-1783) we wsi Mąkotów (Mokotów) w miejscu wcześniejszego, zniszczonego dworu kupca Burbacha. Teren formalnie stał się własnością Lubomirskich dopiero w 1779 roku, przedsięwzięli oni jednak budowę pałacu w latach 1772-1775 według projektu Efraima Schroegera (1727-1783). Założenia ogrodowe opracował Szymon Bogumił Zug (1733-1807). Klasycystyczny pałacyk był budowlą dwukondygnacyjną na planie kwadratu, przykrytą dachem namiotowym. Parter zajęły łazienka i pomieszczenia gospodarcze, a piętro pomieszczenia mieszkalne. Od północy znajdował się podjazd dla wozów, a od wschodu przestronny taras. W pobliżu powstał także parterowy Domek Burgrabiego. Pałacyk i założenie ogrodowe zyskało nazwę Mon Coteau (z francuskiego "Moje wzgórze"), w nawiązaniu do nazwy Mokotów. Wokół pałacu powstał także park z Domkiem Mauretańskim i Gotyckim w rejonie ulicy Puławskiej oraz Domkiem Holenderskim w rejonie ulicy Belwederskiej, które zaprojektował Szymon Bogumił Zug. W 1817 roku teren stał się własnością Potockich, a w roku 1820 - Anny z Tyszkiewiczów Dunin-Wąsowiczowej I voto Potockiej (1779-1867). Zleciła ona Henrykowi Marconiemu (1792-1863) przebudowę pałacyku w stylu neogotyckim, którą wykonano w latach 1822-1825. Przebudowie w znacznej mierze uległy wnętrza oraz elewacje zewnętrzne budynku, a wokół niego powstały liczne zabudowania gospodarcze. Pałac został zdewastowany przez Rosjan podczas Powstania Listopadowego, przetrzebieniu uległ także parkowy drzewostan. Prace rewaloryzacyjne podjęto w 1832 roku.
-
