-
-
- Widok sprzed Belwederu na ulicę Belwederską i ambasadę Rosji. Ulica Belwederska powstała w XVII wieku jako droga wiodąca z Warszawy do Wilanowa. W roku 1593 wzniesiono przy niej drewniany kościół pw. św. Anny i Małgorzaty, istniejący do roku 1818, a tuż obok niego - willę Krzysztofa Zygmunta Paca (1621-1684), zwaną Belwederem. Usypane w roku 1770 Okopy Lubomirskiego większy odcinek ulicy pozostawiły poza granicami Warszawy. Obok nich powstały rogatki belwederskie, natomiast w dolnym biegu ulicy około 1830 roku wzniesione zostały cegielnie Wawrzyńca Mikulskiego (1788-1866). Sąsiadowały one z terenami należącymi do pałacyku Lubomirskiej, gdzie znajdował się m.in. tzw. Domek Holenderski, a na których w XIX wieku założony został Park Promenada. W 1892 roku rozpoczęła kursowanie kolej wilanowska, która wzdłuż Belwederskiej dojeżdżała do Wilanowa i dalej na południe.Ulica zaczęła zabudowywać się dopiero na początku XX wieku. Podczas okupacji nosiła nazwę Sonnenstrasse. Zabudowania ulicy nie zostały zniszczone podczas II wojny światowej. Już po wojnie, w latach 50. XX wieku, zlikwidowano odcinek kolejki wilanowskiej biegnący wzdłuż Belwederskiej, zniknęło też kilka zachowanych zabytkowych budynków, między innymi Domek Holenderski, willa Sanatorium Paralityków czy willa generała Władysława Eugeniusza Sikorskiego (1881-1943). Ulica jest częścią Traktu Królewskiego. Stanowi przedłużenie Alei Ujazdowskich, biegnące od ulicy Bagatela do ulicy Chełmskiej.
-
