-
-
- Pod nr. 19 mieści się kamienica zwana Pałacem Kossakowskich. W roku 1780 kupiec Izaak Ollier zakupił od Augusta Kazimierza Sułkowskiego (1729-1786) posesję w tym miejscu. Wystawił na niej pałac w stylu klasycystycznym, najprawdopodobniej według projektu Efraima Schroegera (1727-1783). Jego budowę ukończono w roku 1784. W 1848 roku kupił go Władysław Pusłowski (1801-1859) i zlecił jego przebudowę architektowi Henrykowi Marconiemu (1792-1863). Marconi dodał jedno piętro, trzy oficyny, balkony, attykę balustradową. Fasadę przyozdobił korynckimi pilastrami. W 1853 roku pałac stał się własnością hrabiny Aleksandry z Lavalów Kossakowskiej (1811-1886). Jej mąż, Stanisław Szczęsny Kossakowski (1795-1872) zgromadził w budynku zbiory malarstwa, broni; stworzył również okazałą bibliotekę. W 1858 roku przerobiono wnętrza pałacu według projektu Franciszka Marii Lanciego (1799-1875). Utworzył on salę balową i galerię malarstwa. W roku 1865 posesję odziedziczył syn Kossakowskich - Stanisław Kazimierz Aleksander (1837-1905). Od 1874 roku organizował on w pałacu piątkowe wieczory literackie. W belwederze pałacu znajdowała się pracownia Władysława Podkowińskiego (1866-1895), w której w 1894 roku powstał jego słynny obraz "Szał uniesień". Właściciel zmarł w 1905 roku. W następnych latach pałac stał się kamienicą czynszową. W 1930 roku został kupiony przez Warszawskie Towarzystwo Ubezpieczeń. Pałac został mocno zniszczony podczas kamapnii wrześniowej w 1939 roku, a dodatkowo ucierpiał podczas Powstania Warszawskiego w 1944 roku. Odbudował go Mieczysław Kuzma (1907-1983) w latach 1946-1949.
-
