-
-
- Neogotycka bazylika katedralna p.w. św. Michała Archanioła i św. Floriana, zwana potocznie kościołem św. Floriana, to kościół parafialny o randze bazyliki mniejszej i funkcji katedry diecezji warszawsko-praskiej. Jest położony przy ulicy Floriańskiej na Starej Pradze. Bazylika powstała w latach 1888-1901 wg. projektu Józefa Piusa Dziekońskiego (1844-1927). Wysokie, 75-metrowe, ażurowe wówczas wieże kościoła dominowały nad krajobrazem Pragi. Kościół był wyjątkowo przestronny, mógł pomieścić nawet 8 tysięcy osób. Podmuch, który powstał w wyniku wybuchu składnicy amunicji na Cytadeli 13 października 1923 roku, naruszył konstrukcję wież. Ze względu na groźbę zawalenia zostały one obniżone w 1932 roku. W 1939 roku świątynia została uszkodzona, jednak szybko ją naprawiono. Kościół nie przetrwał jednak II wojny światowej, gdyż jeszcze podczas Powstania Warszawskiego został wysadzony przez Niemców. Zniszczeniu uległo całe wyposażenie. W latach 50. odtworzono korpus świątyni, w 1964 zaczęto odbudowywać fasadę, a w 1968 roku wieże. Prace rekonstrukcyjne trwały do 1972 roku. W 1992 roku wydzielono diecezję warszawsko-praską, a kościół uzyskał miano katedry tejże diecezji, natomiast w marcu 1997 roku otrzymał tytuł bazyliki mniejszej. W 2004 roku do kościoła trafiły relikwie św. Floriana.
-
