-
-
- Katedra Polowa Wojska Polskiego p.w. NMP Królowej Polski przy ulicy Długiej. W 1642 roku z woli króla Władysława IV Wazy (1595-1648) wybudowano tu mały drewniany kościół ojców pijarów p.w. św. Pryma i Felicjana, który spłonął w czasie bitwy ze Szwedami o Warszawę w 1656 roku. Król Jan II Kazimierz Waza (1609-1672) postanowił wybudować w jego miejsce murowaną świątynię. 17 lipca 1701 roku dokonano konsekracji kościoła, po jego odbudowie według projektu Józefa Fontany (1670-1741). Świątynia uzyskała za patronów Matkę Boską Zwycięską i świętych Pryma i Felicjana. Szczególnym kultem otoczone były tu relikwie rzymskich męczenników Pryma i Felicjana, a także przywieziony z Rzymu wizerunek Najświętszej Maryi Panny znany dziś jako Matka Boża Łaskawa Patronka Warszawy i znajdujący się obecnie w kościele o.o. jezuitów przy ul. Świętojańskiej. W 1834 roku rosyjscy zaborcy oddali kościół Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej. W latach 1835-1837 miała miejsce przebudowa i adaptacja kościoła do liturgii prawosławnej. Społeczeństwo warszawskie w geście buntu przeciw represjom wobec pijarów ułożyło wierszyk:
Poczekajcie no kopułki,
Przyjdą jeszcze z Francji pułki,
My nie chcemy obcej wiary,
Wróci nasza i pijary.
W 1919 roku światynię zwrócono kościołowi rzymskokatolickiemu i podniesiono do godności Katedry Wojska Polskiego. W latach 1923-1927 przywrócono pierwotną barokową architekturę wg projektu prof. Oskara Sosnowskiego (1880-1939). W okresie okupacji kościół należał do niemieckich katolików i ich duszpasterzy. Podczas II wojny światowej uległ częściowemu zniszczeniu. Odbudowany został w latach 1946-1960 wg projektu Leona Marka Suzina (1901-1976). W katedrze znajduje się Kaplica Katyńska. W jej kruchcie, 15 sierpnia 2010 roku odsłonięto tablicę pamiątkową, poświęconą ofiarom katastrofy polskiego Tu-154 w Smoleńsku.
-
