-
-
- Pałac Prezydencki. W 1918 roku pałac został odnowiony i stał się oficjalną siedzibą premiera i rządu. Okres II wojny światowej pałac przetrwał wyjątkowo bez większych uszkodzeń. W tym czasie jego wnętrza zostały przez Niemców przebudowane na centralną niemiecką placówkę społeczno-kulturalną wraz z luksusowym hotelem i kasynem, nazwaną "Deutsches Haus". Po wojnie pałac został poddany remontowi i przebudowie, którą prowadzili Antoni Brusche i Antoni Jawornicki (1886-1950). Budynek służył Radzie Ministrów aż do jej przeniesienia do gmachu w Alejach Ujazdowskich. Później spełniał rolę reprezentacyjną. To właśnie w Pałacu Namiestnikowskim podpisano w 1955 roku Układ Warszawski, w 1970 roku układ o normalizacji stosunków PRL z RFN, natomiast w roku 1989 toczyły się w nim obrady Okrągłego Stołu. W roku 1990 rozpoczął się gruntowny remont pałacu z przeznaczeniem na siedzibę Prezydenta RP i jego kancelarii. Od tego czasu pałac posiada oficjalną nazwę - Pałac Prezydencki. Drugie piętro w całości zajmują prywatne apartamenty prezydenta i jego rodziny. Jako pierwszy zamieszkał w nim w 1994 roku prezydent Lech Wałęsa (ur. w 1943 roku), przenosząc się z dotychczasowej siedziby prezydenta w Belwederze. W 1965 roku przed pałacem ustawiono pomnik księcia Józefa Antoniego Poniatowskiego (1763-1813) - kopię pomnika autorstwa Bertela Thorvaldsena (1770-1844) z 1832 roku. Pomnik przedstawia księcia, dosiadającego konia i trzymającego w prawym ręku miecz, a sama postać wzorowana jest na pomniku Marka Aureliusza Antoninusa (121-180) z rzymskiego Kapitolu. Powstał on staraniem polskiej arystokracji. Zgodę na postawienie monumentu przed Pałacem Namiestnikowskim wyjednała u cara Anna z Tyszkiewiczów Potocka (1779-1867). W ramach represji po Powstaniu Listopadowym władze carskie zgodę tę cofnęły. Pomnik, podarowany Iwanowi Fiodorowiczowi Paskiewiczowi (1782-1856), po roku 1840 został wywieziony do Dęblina a następnie do Pałacu Paskiewiczów w Homlu. Monument ozdabiał pałac w Homlu w latach 1842-1922. W Warszawie, w miejscu przeznaczonym pod pomnik Poniatowskiego, w roku 1870 odsłonięto pomnik Iwana Fiodorowicza Paskiewicza, autorstwa rzeźbiarza M.S. Pimienowa (został zburzony w 1917 roku). Pomnik księcia Poniatowskiego wrócił do niepodległej Polski w roku 1922. Stanął pierwotnie na dziedzińcu Zamku Królewskiego, a od 1923 - na Placu Saskim przed Grobem Nieznanego Żołnierza. Pomnik został zniszczony w grudniu 1944 roku przez hitlerowców. Nowy odlew rzeźby, wykonany w latach 1948-1951 według modelu z Muzeum Thorvaldsena w Kopenhadze, podarowało Warszawie Królestwo Danii. Pomnik ustawiono przed Starą Pomarańczarnią w Łazienkach Królewskich, a w 1965 roku przeniesiono na dziedziniec Pałacu Namiestnikowskiego, gdzie stoi do dziś. Za Pałacem Prezydenckim widoczny jest kościół pokarmelicki p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Józefa Oblubieńca.
-
