Ballycotton

Komentarze

2. 
   edytamalceva (05.09.2009 20:51)

   @ iwonka55h :)
3. 
   edytamalceva (02.09.2009 20:07)

   @ pt.janicki :)
4. 
   edytamalceva (27.03.2009 19:05) +2

   Podobno takie cos wypija sie z mlekiem matki... ;)
5. 
   kuniu_ock (27.03.2009 19:00) +2

   Najśmieszniejsze jest to, że nie wiem kiedy i skąd się to wzięło... Miałem już to jeszcze nim pierwszy raz ujrzałem na oczy morze. Praktycznie od wczesnego dzieciństwa.
   Dziwna sprawa...
   Jak pojechaliśmy z przyjaciółmi z Dublina do Howth, to.. czułem się jak w domu.. :| W tym małym irlandzkim miasteczku portowym mógłbym mieszkać. Nieduży domek z ogródkiem nad brzegiem morza, łódka, w ogródku pies z dziećmi biega.. A podczas jesiennych sztormów przytulna i klimatyczna tawerna w porcie, a za oknem szalejący sztorm..
   Heh...
6. 
   edytamalceva (26.03.2009 20:14) +2

   Widac po twoich fotkach, ze lubisz statki i tego typu klimaty, kazdy ma w zyciu jaka pasje! to dobrze! tak byc powinno!
7. 
   kuniu_ock (26.03.2009 20:09) +2

   Cóż poradzę... jakoś... solidaryzuję się z tym. I z ludźmi co wypływają, i tymi, którzy ich oczekują, tęsknią i mają nadzieję jeszcze ich ujrzeć..
8. 
   edytamalceva (26.03.2009 20:04) +2

   yhy, wena - wszystko jasne! Ladne i smutne..
9. 
   kuniu_ock (26.03.2009 20:02) +2

   Nie. Szant słucham, i akurat te dwie mi się skojarzyły z fotką...
10. 
    edytamalceva (26.03.2009 20:00) +2

    Ale z ciebie poeta ;)
11. 
    kuniu_ock (26.03.2009 19:58) +2

    Za rokiem rok upływa bez nadziei,
    Że do nas jeszcze wrócą.
    Z portowej knajpy dawno odpłynęli,
    Przy barze cicho, głucho...
    
    Więc pijmy Bracie za tych, co na morzu
    Znaleźli progi nowe,
    Bo wypłyniemy z naszej starej knajpy,
    Kiedyś w tę samą drogę...
12. 
    edytamalceva (26.03.2009 19:51) +1

    Smutne ;(
13. 
    kuniu_ock (26.03.2009 19:44) +3

    Gdy rok już z górą minął, wiadomość przyszła, że
    Ten okręt, którym płynął, na morza leży dnie,
    Lecz nikt z nas w to nie wierzy - honoru słowo dam!
    Bo on na pewno przeżył - wszak tak obiecał nam.
    
    Będziemy stać na kei, choćby i przez lat sto,
    Nie zbraknie nam nadziei, że znów ujrzymy go,
    I w tawernianym dymie opowieść będzie snuł,
    A potem znów wypłynie, my zostaniemy tu...
    
    
    :(((((