Wykorzystujemy pliki cookie, aby dostosować serwis do Twoich potrzeb. Możesz nie wyrazić zgody przez ustawienia przeglądarki internetowej. Szczegóły >
zamknij
-
-
- Fontanny Wallace'a nie wyglądają jak fontanny wodne, ale zapewniają darmową wodę, którą można pić! 50 zielonych żeliwnych fontann podarował Paryżowi Anglik, sir Richard Wallace (1818–1890), filantrop i kolekcjoner sztuki. Po wojnie francusko- pruskiej za własne pieniądze zapewnił mieszkańcom Paryża wodę pitną, bo była ona droga i często skażona. Szczególnie biedni mieli trudności z dostępem do niej. Wallace postanowił pomóc potrzebującym, zaprojektował fontanny, które zostały wyposażone w blaszane kubki usunięte dopiero w 1952 r. Poza funkcją użytkową fontanny upiększyły miasto, bo zostały zaprojektowane jako rzeźby. Do ich budowy został zatrudniony Charles-Auguste Lebourg (1829-1906), francuski rzeźbiarz. Wykorzystał wstępne rysunki Wallace'a i stworzył bardziej wyrafinowane kompozycje. Wallace instruował Lebourga, że fontanny muszą spełniać następujące kryteria: miały odznaczać się wyjątkową estetyką i być na tyle wysokie, aby widoczne były z daleka, ale pasujące do otoczenia,
odporne na niekorzystne warunki pogodowe, takie jak deszcz, wiatr i upał. Miały być łatwe w utrzymaniu i niedrogie w produkcji, aby można było zbudować ich wiele.