Wykorzystujemy pliki cookie, aby dostosować serwis do Twoich potrzeb. Możesz nie wyrazić zgody przez ustawienia przeglądarki internetowej. Szczegóły >
zamknij
-
-
- Powstanie kamiennych świątyń sprawiło pojawienie się monumentalnej rzeźby, która dojrzałą formę osiągnęła na przełomie 7 i 6 w. p.n.e. a jej rozkwit datuje się na połowę 6 w. p.n.e. Typowa dla rzeźby tego okresu jest postać kory czyli młodej kobiety w sukni (do 4 w. p.n.e zabronione było przedstawianie kobiecej nagości). Rzeźba łączy egipską sylwetkę z perskim wykonaniem detali. Charakterystyczną cechą wszystkich rzeźb z tego okresu jest archaiczny uśmiech - znacznie wyraźniej zaakcentowany u postaci kobiecych - konwencjonalny, nieco wymuszony grymas twarzy, który być może podkreślał godność lub duchowość.
