• 4

Muzeum d'Orsey.

Podróż: Urodziny w Paryżu-część III
Miejsce: Paryż, Francja, Europa

• 
• W kwietniu 1891 r. Gauguin wyruszył na swoją pierwszą wizytę na Tahiti w poszukiwaniu śladów prymitywnego stylu życia. Inspirację do tworzenia scen przedstawionych w swoich obrazach czerpał z tego, co widział wokół, a także z lokalnych historii i starożytnych tradycji religijnych. "Arearea" jest reprezentantem dla tych dzieł, w których współistnieją marzenie i rzeczywistość." Na środku obrazu siedzą dwie kobiety, a obok nich stoi czerwony pies. Strukturę kompozycji tworzą kolorowe płaszczyzny w kolorach zielonym, żółtym i czerwonym, nie ma nieba. W tle widoczna jest grupa kilku kobiet oddająca cześć posągowi. Gauguin powiększył mały posąg Maorysa do wielkości wielkiego Buddy i stworzył święty obrzęd w zaczarowanym świecie. Świat ten pełen jest harmonii, ale i melancholii, człowiek żyje w nim pod ochroną bogów, w bujnym środowisku naturalnym, w archaicznej i wyidealizowanej Polinezji.
  
  "Arearea" jest jednym z obrazów tworzących kolekcję malarstwa tahitańskiego wystawionej w Paryżu w listopadzie 1893 r. Pokazując te obrazy Gauguin uzasadnia swą egzotyczną podróż. Nie spotkała się z entuzjastyczną reakcją, na jaką liczył artysta. Tytuły w języku tahitańskim zirytowały wielu jego przyjaciół, a czerwony pies wywołał wiele sarkazmu. Niemniej jednak Gauguin uznał "Areareę" za jeden ze swoich najlepszych obrazów, a w 1895 r. odkupił ją po czym opuścił Europę.