• 6

Wieża Trynitarska - Lublin.

Podróż: Gdzieś Tam w Polsce cz. II ...
Miejsce: Lublin, Lubelskie , Polska, Europa

• 
• Jan Maria Bernardoni i Józef Briccio – architekci zakonni, którzy wznosili kompleks jezuicki w Lublinie.
  
  Antonio Corazzi – autor projektu przebudowy fasady katedry i Wieży Trynitarskiej.
  
  Julian Ankiewicz – prace renowacyjne z II połowy XIX wieku.
  
  
  
  W okresie średniowiecza, w grubych murach obronnych miasta mieściła się niewielka furta, która pod koniec XVI wieku została przebudowana na bramę. Dopiero u schyłku XVII wieku powstała neogotycka wieża.
  
  
  
  Budowla wzniesiona na planie kwadratu, neogotycka, otynkowana, w dolnej części murowana z cegły, w górnej drewniana. W dolnej kondygnacji znajduje się przejście sklepione łukiem ostrym zwieńczone odcinkiem trójkątnie złamanego gzymsu. Dolna część obiektu jest siedmiokondygnacyjna, trójosiowa. Została pokryta ostrołukowymi płycinami oraz półokrągłymi i ostrołukowymi otworami okiennymi, a także płytkimi niszami wypełnionymi motywem laskowań i płycinami w formie rombów, które zostały ozdobione motywem trójliści. Górna kondygnacja jest dwustopniowa, wykonana na planie ośmioboku, zwieńczona dachem stożkowym pokrytym blachą miedzianą. Dekoracje górnej części stanowią ostrołukowe porte-fenetre, okulusowe blendy, prześwity, arkadki, maswerki oraz trójkątne szczyciki.
  
  We wnętrzu obiektu znajdują się drewniane schody oraz potężna drewniana konstrukcja. Wnętrze pozbawione jest neogotyckich dekoracji.
  
  Wieża Trynitarska od północy przylega do budynku Archiwum Państwowego, od południa do gmachu dawnego Kolegium Jezuickiego, od wschodu przed Wieżą znajduje się plac katedralny, natomiast od zachodu otwiera się na ulicę Gruella.