• 6

Ratusz MIejski - Lublin.

Podróż: Gdzieś Tam w Polsce cz. II ...
Miejsce: Lublin, Lubelskie , Polska, Europa

• 
• Obecny ratusz znajduje się w pobliżu Bramy Krakowskiej, przy placu Łokietka 1, na samym początku Krakowskiego Przedmieścia.
  
  
  
  Ratusz został zbudowany obok kościoła św. Ducha w latach 1827–1828 na miejscu spalonego 30 kwietnia 1803 roku kościoła i klasztoru karmelitów bosych. W 1807 roku ruiny zostały sprzedane na licytacji. W 1823 roku miasto odkupiło ruiny z zamiarem wybudowania nowego ratusza. W tym celu ogłoszono konkurs, do którego zgłosili się Ignacy Stompf, Jakub Hempel i Aleksander Groffe. Komisja Rządowa Spraw Wewnętrznych wybrała projekt Aleksandra Groffego – generalnego budowniczego Królestwa Polskiego. Roboty nadzorował wojewódzki budowniczy Jakub Hempel.
  
  Ratusz był budowany w latach 1827–1828. Budowla zaadaptowała ruiny kościoła – przede wszystkim nawę główną i rząd kaplic – na miejscu którego stanęła. Do przebudowanej fasady dostawiono czterokolumnowy portyk.
  
  Początkowo na parterze mieściła się kasa miejska, resursa kupiecka, biuro policji i areszt oraz archiwum miejskie, pierwsze piętro zajmowały biura magistratu oraz sala balowa. Na drugim piętrze urzędował i mieszkał prezydent miasta.
  
  Podczas II wojny światowej (w 1939 i 1944 roku) budynek ratusza został zbombardowany, a potem spalony. Odbudowano go w latach 1947–1952 według projektu architekta Ignacego Kędzierskiego z zachowaniem dawnej architektury zewnętrznej. Wnętrze zaadaptowano do nowych potrzeb.
  
  Warto wspomnieć, że w ratuszu, w obecnym gabinecie prezydenta miasta (II piętro) znajduje się obraz przedstawiający wjazd generała Zajączka do Lublina w 1826 roku namalowany przez Filipa Dombecka z Monachium. Stanowi on dużą wartość ikonograficzną dla badań nad rozwojem przestrzennym Lublina.
  
  
  
  Ratusz został zbudowany na planie kwadratu. Jest to budynek czterokondygnacyjny, siedmioosiowy z czterokolumnowym portykiem i wieżą. Pierwsza i druga kondygnacja fasady ma zróżnicowaną wysokość. Obie są ozdobione boniowaniem. Ściany pozostałych kondygnacji fasady charekteryzują się płaską ścianą.