Kościół oo. Jezuitów pw. Najświętszego Serca.

Podróż: Gdzieś Tam w Polsce cz. II ...
Miejsce: Łódź, Łódzkie , Polska, Europa

Parafia pw. Najświętszego Imienia Jezus w Łodzi – rzymskokatolicka parafia położona w środkowej części Łodzi, na osiedlu administracyjnym Katedralna, wchodząca w skład dekanatu Łódź-Śródmieście archidiecezji łódzkiej. Kościół należy do zakonu jezuitów i posługę kapłańską sprawują w nim członkowie tego zgromadzenia zakonnego.

Parafia została erygowana w 1950 r. przez biskupa Michała Klepacza, ordynariusza diecezji łódzkiej. Budynek kościoła parafialnego zbudowany jest z cegły, w stylu neoromańskim na podstawie projektu Ludwika Schreibera z Kolonii. Powstał w latach 1880 – 1884 jako świątynia parafii ewangelicko-augsburskiej pw. Jana Ewangelisty. W 1945 r. przejęty w ramach cichej akcji władz świeckich likwidacji śladów niemieckich w Łodzi przez jezuitów. Przez kilka lat funkcjonował jako świątynia filialna dla parafii Podwyższenia Świętego Krzyża. Po erygowaniu w 1950 r. parafii pw. Najświętszego Imienia Jezus kościół stał się jej świątynią parafialną.

Kościół oo. Jezuitów pw. Najświętszego Serca, przy ul. Sienkiewicza 160, powstał w latach 1880-1884 wg projektu L. Schroeibera. Neoromańska trójnawowa bazylika posiada efektowną fasadą o trzech wieżach, z których środkowa stanowi akcent dominujący, będąc jednocześnie kompozycyjnym zamknięciem perspektywy ulicy Roosevelta.