-
-
- Gmach Sądu - Dawny Pałac Biskupi.
W 1075 r. król Bolesław Śmiały, starszy brat Władysława Hermana utworzył w Płocku diecezję. Prawdopodobnie na pierwszą siedzibę biskupów płockich obrano wczesnopiastowskie stare platinum i świątynię, których relikty znajdują się dziś na dziedzińcu dawnego opactwa benedyktynów. Później, przez całe stulecia rezydencja płockich biskupów znajdowała się naprzeciwko zamku, na obecnym miejscu.
W 1600r. biskup Wojciech Baranowski rozpoczął budowę nowego Pałacu Biskupów, wykorzystując gotyckie mury. Budowę tę ukończył w 1615 biskup Marcin Szyszkowski. W latach 1640 – 1644 prowadzone były kolejne prace remontowe budynku przez biskupa Karola Ferdynanda Wazę – syna króla Zygmunta III.
Od czasu „potopu szwedzkiego” przez blisko dwa stulecia Pałac Biskupi był wielokrotnie przebudowywany. W latach niewoli narodowej zabudowania pałacowe dzieliły różny losy: w 1799 r. stajnie i wozownie zajęto na składy zboża, w 1809r. funkcjonował tu lazaret wojskowy i piekarnia, trzy lata później koszary i szpital.
W 1866 r. Pałac Biskupi został skonfiskowany przez władze carskie. Po 1879 r. obiekt zostaje rozbudowany i przeznaczony na sądy i hipotekę.
W 1880 r. w czasie rozbudowy zmieniono wygląd budynku. Powstał duży gmach z dobudowanymi skrzydłami w stronę Rynku Kanonicznego dla sądu okręgowego, hipoteki i izby skarbowej. W 1890 r. w głównej sali sądowej zawieszono żyrandol z brązu o średnicy 4 m na 240 świec, który został zrabowany przez Niemców w czasie drugiej wojny światowej.
W latach 20 XX w. elewacje budynku ozdobione zostały jońskimi pilastrami, które nadały budynkowi klasycystyczny charakter, harmonizujący z pozostałą zabudową placu.
W chwili obecnej siedzibę mają tu instytucje sądowe.
-
