-
-
- Wawel. Wieża po prawej stronie to Wieża Zegarowa (Salomonowa) - jedna z trzech wież Katedry Wawelskiej, a zarazem najwyższa budowla Wzgórza Wawelskiego. Jej budowę rozpoczęto w drugiej połowie XIV wieku, z fundacji Kazimierza III Wielkiego (1310-1370). Materiałem do jej powstania były ciosy wapienne. Budowę przerwano na wysokości około 16 metrów i wznowiono dopiero po 150 latach, staraniem kanonika Kapituły Krakowskiej Jana Salomonowicza, od którego wieża nazywana jest Salomonową. Materiałem była teraz czerwona cegła. Prace ukończono w roku 1522. Kolejnego podwyższenia wieży o jedną kondygnację dokonano w 1677 z funduszy pozostawionych przez biskupa Andrzeja Trzebickiego (1607-1679). Wieża otrzymała wówczas hełm, który zdobiło 12 złoconych łabędzi nawiązujących do rodowego herbu biskupa Trzebickiego. Niestety nie zachowała się żadna ikonografia wieży z tego czasu. Hełm został zniszczony w wyniku huraganu w 1703 roku. Wieżę nakrywa obecnie barokowy hełm projektu architekta Kacpra Bażanki (ok. 1680-1726), wykonany na zamówienie biskupa Kazimierza Łubieńskiego (1652-1719)). Po lewej widoczna jest Wieża Zygmuntowska. Widoczny jest także pomnik Tadeusza Kościuszki (1746-1817), dzieło lwowskiego rzeźbiarza Leonarda Marconiego (1835-1899) i Antoniego Popiela (1865-1810). Został wykonany z brązu w 1900 roku z inicjatywy Towarzystwa im. Tadeusza Kościuszki. Z powodu braku zgody co do miejsca ustawienia, pomnik ustawiono na Wawelu dopiero w 1921 roku. W czasie wojny, w 1940 roku, pomnik został zniszczony przez Niemców. W 1960 roku, jako jedyny pomnik w Polsce został zrekonstruowany przez stronę niemiecką i jako dar mieszkańców Drezna dla Krakowa powrócił na swoje dawne miejsce.
-
