-
-
- Wawel. Baszta Sandomierska jest jedną z dwóch „baszt ogniowych” Wawelu. Powstała ok. 1460 roku za panowania Kazimierza IV Jagiellończyka (1427-1492). Wzniesiono ją dla wzmocnienia obrony rezydencji królewskiej od strony południowej, najbardziej zagrożonej nieprzyjacielskim atakiem z uwagi na brak fortyfikacji przedmieścia Stradom. Baszta została przystosowana do użycia broni palnej, stąd jej określenie, jako "ogniowej”. Pomieszczenie III piętra posiada jednak także elementy świadczące o funkcji mieszkalnej: ozdobny portal wejściowy, oszklone okna, duży kanał kominowy, do którego podłączony był piec. Mogła to być zarówno kwatera straży, jak i więzienie dla osób o wyższym statusie społecznym. Baszty w okresie pokoju często wykorzystywano jako więzienia, przy czym umieszczenie na górnych kondygnacjach tj. „w wieży” było karą honorową, zarezerwowaną dla osób „szlachetnie urodzonych”. Pospolitych przestępców niskiego stanu skazywano na uwięzienie w lochu - taki loch więzienny zachował się w innej baszcie wawelskiej, z tej przyczyny nazwanej basztą Złodziejską. Z górnej kondygnacji baszty roztacza się widok na Kraków i okolicę. Udostępniona została do zwiedzania w maju 2011 roku.
-
